Brand analysis

Go-Tan is een merk wat Oosterse sauzen en bijgerechten verkoopt. Dit A-merk is te vinden in de schappen van grote detailhandelaren, dus bijvoorbeeld de Albert Heijn, Jumbo of Coop.

Geschiedenis Go-Tan

In 1954 werd het merk “Go en zoon”  opgericht door familie Go. Nadat zij in 1950 verhuisde van Java naar Naarden, zette ze hun eet-tradities voort in de garage van hun huis. Het huis stond bekend om de kruidige geuren die ontsnapten. Omdat er veel interesse was vanuit de buurt, werd de garage in 1954 omgetoverd tot eetwinkeltje. Hier werden oosterse snacks verkocht die geproduceerd werden volgens het receptenboek van Poppy, een familielid uit het gezin.

De hele familie was werkzaam in de eetwinkel, en omdat hun producten zo’n succes waren, verhuisten de familie in 1955 naar Amsterdam en opende daar een winkeltje en een restaurant.

Echt bekend werd het bedrijf door de Shanghai Noten, beter bekend als “de Borrelnoot”. “Go en zoon” was het eerste merk die dit op de Nederlandse markt brand. De Bijenkorf werd groot besteller hiervan, wat heeft geleid tot een enorme groei van het bedrijf.

In 1962 werd in Badhoevedorp een fabriekje geopend in Badhoevedorp om grootschaliger te kunnen produceren. Ook kreeg het bedrijf een compagnon: de heer Tan. Hierdoor veranderde de naam van het bedrijf in “Go-Tan”.

Merkuitingen

Familie blijkt erg belangrijk te zijn voor Go-Tan. Go-Tan is een familiebedrijf en dit willen ze uitdragen door de functie van familie en hun liefde voor eten uit te dragen naar de rest van de maatschappij. De slogan van het merk is ‘A very foodloving Asian family’. De missie van Go-Tan is om mensen authentieke en memorabele eetmomenten te laten creëren.

Commercials

Go-Tan heeft in 2010 zijn eerste commercial gelanceerd.

De vorm van de eerste commercial van Go-Tan is een soort vlog waar een familierecept gekeurd wordt door Go-familieden. De reclame is kneuterig door hun keuze voor een vlog. Het ziet er een beetje goedkoop uit, maar het draagt zeker een familiegevoel uit. Het roept een huiselijke sfeer uit, wat wellicht anders was geweest wanneer het met een professionele camera was gefilmd.

In 2019 lanceerde Go-Tan een nieuwe tv – en online campagne.

Deze nieuwe campagnes zagen er gelikter uit dan de commercial uit 2011, maar het familiegevoel komt hier toch wat minder naar voren omdat je als kijker niet middenin het familiemoment wordt gezet. Hier zit dus een kans voor verbetering.

banners en reclameposters

Opvallend is dat er weinig reclameposter te vinden zijn van Go-Tan. Ze hebben vooral banners die op hun social media gedeeld wordt. Daaruit kan ik concluderen dat ze het meeste gebruik maken van reclame-videos.

Dit zijn posts op Instagram van augustus 2021. De posts waren toen gefocust op het demonstreren van lekkere Oosterse recepten. In de foto’s zie je de presentatie van de gerechten. Deze stralen een Aziatisch gevoel uit.
In 2022 is Go-Tan overgegaan op een nieuwe stijl. Deze stijl vind ik heel onpersoonlijk. De missie van Go-Tan om memorabele eetmomenten te creëeren komt hier ook niet naar voren.

Deze banners is opgebouwd vanuit hetzelfde template. Wat opvalt aan de copy is dat ze steeds in een paar woorden of hele korte zinnen de boodschap duidelijk maken. Hier mist ook weer een stukje persoonlijkheid, dat Go-Tan eigenlijk juist wil uitdragen. Ook hier zit weer een kans.

Merchandise

Go-Tan verkoopt merchandise van hun populairste producten. Omdat Han Go, het gezicht van Go-Tan voelt dit wel weer heel persoonlijk. Het roept een blij gevoel op en de merchandise sluit goed aan bij de missie.

Receptenpagina

Go-Tan biedt een pagina aan waar Oosterse recepten te vinden zijn. Dit sluit goed aan de bij missie om iedereen een Oosterse eet ervaring te geven.

De Go-Tan foodtruck

Go-Tan heeft met een foodtruck rondgereden door Nederland, België en Noorwegen. Ze hebben op verschillende festivals gestaan en hiermee hun naamsbekendheid groter gemaakt. Ik vind dit een slimme manier om een merk bekender te maken. Het sluit aan bij de open houding van Go-Tan.

Conclusie

Go-Tan is een merk wat staat voor het belang van familie en het delen van onvergetelijke eetmomenten. In de ene uiting komt dit beter naar voren als de andere. Vroeger waren de uitingen kneuteriger, maar het straalde een persoonlijker en beter familiegevoel uit dan de huidige uitingen. De huidige uitingen zou ik beschrijven als onpersoonlijk. Ze maken gebruik van korte en simpele copy. Hier mag best meer spice aan worden toegevoegd.

Brand elements

Om de brand elements van Go-Tan te onderzoeken heb ik de instagram-pagina en de website geanalyseerd. Ook heb ik toegang gekregen tot een van de visual guide van Go-Tan.

Waar ik achter ben gekomen is dat Go-Tan gebruikt maakt van het lettertype Charrapel Pro. Dit lettertype is te beschrijven als huiselijk en gezellig. Inmiddels gebruiken ze een eigen lettertype waar helaas geen toegang tot te krijgen is.

Go-Tan maakt gebruik van een kleurenschema waarin paars de hoofdkleur is, maar rood, woestijnoranje en een zachte mosterdgeel ook in terugkomt.

Inmiddels zie je dat ze ook de kleur groen regelmatig terug laten komen. Dit roept een duurzaam gevoel op. Ik denk dat Go-Tan hier dan ook bewust voor heeft gekozen. Daarnaast matcht het goed met de paarse kleuren.

Hier zie je een aantal brand elements. Hun knoppen op de site en de copy in de media-uitingen zijn een soort geverfde of grof getekende veeg. Dit heeft iets stoers, wat past bij de pit die het merk heeft. Een ander element is dat ze ingrediënten van een bovenaanzicht gebruiken als opvulling in hun uitingen. Het zijn groentes die algemeen bekend zijn bij Nederlanders. Dit vind ik een saaie keuze en hiermee onderscheid het merk zich totaal niet. Hier zijn betere oplossingen voor. Ik denk bijvoorbeeld dat deze groenten vervangen kunnen worden door meer onbekende groenten.

Verpakkingen

In de verpakkingen zie je het kleurenschema duidelijk terugkomen. Het is duidelijk wat de producten inhouden doordat het product op de verpakking wordt afgebeeld. Er zit een cirkelvormige compositie in de verpakkingen wat het heel vrolijk maakt. Daarnaast gebruiken ze een patroon wat iets weg heeft van de indische Saron’s. Dat zijn doeken die ze in Aziatische landen vaak dragen. Het geeft een beeld van Oosters eten, wat toegankelijk is voor Nederlanders. De verpakkingen voelen luxe aan door het harde plastic flessen en de matte plastic verpakkingen. Echter vind ik hun claim dat ze streven naar duurzaamheid wel in strijd met deze vorm van verpakking. Ze maken dit enigzins goed door sommige verpakkingen van gerecycled plastic te maken.

Han-Go

Han-Go is het gezicht van Go-Tan en dat zie je terug doordat hij vrijwel altijd verschijnt in de reclamespotjes, de kooktutorials op Instagram en de quotes die op de website worden geplaatst. Hierbij staat zijn handtekening vaak en altijd een illustratie van het gezicht van Han Go. Dit zorgt voor een diepere laag persoonlijkheid en ze maken daarmee gebruik van de zogeheten ‘Owner strategy’.

Conclusie

De brand elements van Go-Tan stralen een bepaalde gezelligheid en informaliteit uit. Dit sluit aan bij het persoonlijke karakter wat ze willen hebben. Dit wordt versterkt met de Owner Strategy, waarin Han Go wordt gebruikt in vele uitingen.

De beeldelementen zijn in bepaalde opzichten te braaf en Hollands. Het zou bij het merk passen om wat meer pit uit te stralen en wat meer Oosterse roots laten zien in hun elementen. Daarnaast vind ik dat hun pogingen om duurzaam over te komen niet werken wanneer de meerderheid van hun verpakkingen niet van gerecycled plastic zijn gemaakt.

Brand Identity

De Brand identity is bepaald aan voorgaande deskresearch.

Concurrenten

Conimex is Go-Tan’s grootste concurrent. Dit Nederlandse merk verkoopt net als Go-Tan Oosterse bijgerechten, sauzen en kant-en-klare kruiden. De misse van Conimex is: “De witte huisvrouw leren de rijkdom van de Indonesische keuken te gebruiken.” Dit bereiken ze door een Aziatische twist te geven aan hun Nederlandse merkidentiteit.

Conimex heeft een gouden logo met rode en zwarte tinten. Er is een vrouw in rode kledij afgebeeld achter een rond halve cirkel. De denotatie van deze cirkel is dat het een ondergaande zon is. Het is een mooi beeld wat je al snel koppelt aan Aziatische landschappen.

De hoofdkleur in hun kleurenschema is goudgeel en hieraan zijn ze goed te herkennen. Het lettertype in hun logo is denk ik van henzelf en heeft ook weer een Oosterse tone-of-voice.

Kleinere concurrenten zijn de merken Kokki Djawa en Mae Ploy. Dit zijn van Origine Oost-Indische merken. Beide merken worden geïmporteerd vanuit Indonesië. Daarom hebben de producten van deze merken een hele andere feel dan de Nederlandse producten.

Mae Ploy heeft een logo met een vrouw gewikkeld in doeken. Het logo is een vrij ouderwets flat design waarin ze de naam van het logo in hoofdletters is uitgeschreven. De vrouw wordt omringd met een geel rondje. Je zou kunnen zeggen dat dit een zonnetje is. De naam wordt ingekaderd met een rood vlak. De producten hebben een opmaak met felle kleuren en een standaard afbeelding waarin een gerecht wat gemaakt is met het product wordt getoond. De verpakkingen zijn gemaakt van plastic of blik.
Op het logo van Kokki Djawa is wederom een vrouw te zien. Voor haar staat een bord met eten en daaronder staat de merknaam. Het logo wordt gekaderd met een geel vlak en een rode rand. Ook deze vrouw wordt omringd met een rondje. De verpakkingen zijn doorschijnend en zijn grotendeels zwart met witte tekst. Soms is een afbeelding van ingrediënten in het product toegevoegd, maar het zijn vooral ingrediënten omschrijvingen die te lezen zijn.

Conclusie

Wat opvallend is, is dat de logo’s haast identiek zijn. Er staat een vrouw op, een soort zon en de kleuren rood, zwart en geel komen steeds terug.