The beauty in diversity

Gepost op door Esther de Bruijn

In onze huidige wereldpopulatie van afgerond 7,8 miljard individuen, ziet elk persoon er anders uit. De uiterlijke kenmerken van de mens worden door de maatschappij gelabeld aan het hokje ‘mooi’ en het hokje ‘niet mooi’. Ondanks dat ook ik onderdoor ga aan deze gedachte van de maatschappij, zie ik schoonheid in de verschillen.

ENGLISH SUMMERY

In our comment world population of about 7,8 biljard induviduals, not one of us looks te same. The features of the human are labeled by society as ‘beautiful’ or ‘not beautiful’. Dispite the fact that I also suffer under this idea of society, I see beauty in the differeces.

INLEIDING

De hoeveelheid verschil in mensen op onze wereld vind ik buitengewoon fascinerend. In de huidige wereldpopulatie van afgerond 7,8 miljard individuen, is geen enkel uiterlijk hetzelfde. Deze gedachte dwarrelt de laatste jaren vaak door mijn hoofd heen. In deze fase van mijn leven ontwikkel ik mijzelf steeds meer en kom ik er achter wat ik zelf daadwerkelijk ‘mooi’ en ‘lelijk’ vind. Helaas kom ik er in dit proces ook achter dat mijn mening niet rechtstreeks uit mijzelf komt. Mijn mening wordt namelijk gedeeltelijk gevormd door de maatschappij van heden dag. Als ik de schoonheidsidealen laat vallen en mijn eigen mening meer laat spreken, zie ik schoonheid in de verschillen. Elk verschil heeft zijn eigen schoonheid en dit wil ik met jullie delen.

CONTEXT, SCOPE & DEFENITIE

We vertellen graag dingen waar we trots op zijn, maar op deze manier houden we het streven naar perfectie juist hoog, verteld Alexandra Smith in haar tedtalk (TedxTalk, 2015). Perfectie in deze zin kun je vervangen met het ideaalbeeld van de maatschappij. Het is iets wat over de jaren heen veranderd (Beam, 2018). Ondanks dat ik dit ideaalbeeld iets belachelijks vind wat verbroken zou moeten worden, vind ik mijzelf ook strevend hiernaar. Als ik mijzelf al lastig kan overtuigen om te veranderen, zal dit bij andere nog onmogelijker zijn. Mijn doel is dus niet ingesteld om het ideaalbeeld te gaan verbreken, maar juist om meer schoonheid te tonen. Mijn missie is om de pracht in de verschillen van het menselijk uiterlijk naar voren te laten komen. Met mijn project wil ik dus niet zeggen: wees anders dat is mooi, of wees niet normaal dat is lelijk, maar juist: wees wie je bent, in alles zit iets moois.

METHODE & AANPAK

Om mij meer te verdiepen in het onderwerp, bedacht ik te gaan starten met deskresearch.  Ik ben erachter gekomen dat de schoonheidsidealen door de jaren heen flink zijn veranderd (BuzzFeedVideo, 2015). Door tedtalks te kijken ben ik erachter gekomen waardoor onder andere ik zo streef naar deze idealen. Alexandra Smith (Tedxtalks, 2015) en Iskra Lawrance (TedxTalks, 2017) hebben mij verteld dat social media dit streven versterkt en dat wij als mensen deze perfectie zelf ook verdikken. Naar aanleiding hiervan ben ik social mediaaccounts van influencers gaan analyseren. Ik heb influencers die het schoonheidsideaal nastreven vergeleken met de accounts die het tegenovergestelde hiervan laten zien.





Ik ben inspiratie gaan zoeken naar de diepere betekenis van imperfectie. Zo heb ik inspiratie op gedaan bij de Japanse stijlen die hierop gebaseerd zijn. Kintsugi (Inspererendleven.nl, 2018) en Wabi-Sabi (Kempton, 2018) hebben mij meer geleerd over de waardes die achter imperfectie verscholen zitten. Wabi-Sabi heeft mij ook geleerd over interieur design waar ik vervolgens verder mee ben gegaan.


Verder heb ik drie verschillende experts gesproken over verschillende onderwerpen. Toen ik bedacht had om een interieur te gaan ontwerpen op basis van imperfectie, heb ik Liz Kempers gevraagd mij advies te geven vanuit een professioneel oog. Naar mate mijn proces vorderde en mijn eindproject een andere wending kreeg, heb ik Landin Art benaderd. Ten slotte heb ik nog gesproken met graphic designer Tom Munneke.




 




Toen ik duidelijk had wat ik als eindproduct wilde maken, moest ik uitzoeken waar ik de nadruk op ging leggen. Welke uiterlijke


kenmerken ga ik gebruiken? Dit heb ik uitgezocht door middel van 1 op 1 gesprekjes, en het delen van een vraag op social media. Ik ben opzoek gegaan naar de kenmeren waar het meest onzekerheid over wordt geschept. Vanuit social media kwam lichaam en huid het meest naar voren en bij de gesprekjes was dit vooral neuzen.




 


Er zijn al vele campagnes voorbijgekomen die gaan over het verschil in uiterlijk. Zo heeft PrettyLittleThing in hun campagne ‘everyBODYinPLT’ de nadruk gelegd op het verschil tussen vrouwenlichamen (Shiftlondon, 2019). Ook Adidas heeft met hun campagne ‘We The Future’ aandacht gegeven aan gezichten die afwijken van het schoonheidsideaal (Nuzzi, 2016). Zo proberen verschillende merken de schoonheid van verschillen over te brengen. Het nadeel van deze campagnes vind ik dat de nadruk zo erg wordt gelegd op het afwijken van het schoonheidsideaal, dat de lichamen en gezichten nog meer als apart worden gezien. Door het schoonheidsideaal compleet te laten vallen, wil ik geen onderscheid maken in mooi en lelijk, hierdoor komt de schoonheid van ALLES naar voren.


CREATIEF PROCES & EXPERIMENTEN


Bij de start van het project ben ik begonnen met het onderwerp schoonheidsideaal. Mijn doel was om dit te verbreken.


[aesop_gallery  id=”2962″ revealfx=”off” overlay_revealfx=”off”]


Ik merkte dat ik meer met het tegenovergestelde van het schoonheidsideaal bezig was dan met het schoonheidsideaal zelf. Ik besloot over te stappen naar het onderwerp imperfectie. Ik wilde imperfecties vormgeven op zo’n manier dat het niet meer als imperfectie gezien zou worden, maar juist als iets moois.


[aesop_gallery  id=”3019″ revealfx=”off” overlay_revealfx=”off”]


Als feedback kreeg ik iets abstracter te gaan kijken en experimenten veel meer te vergroten. Ik ben meer gaan kijken naar littekens en brandwonden met een verhaal erachter


[aesop_gallery  id=”3093″ revealfx=”off” overlay_revealfx=”off”]


Ik zat op een gegeven moment vast in mijn onderwerp. Ik was niet tevreden met waar ik nu heen was gegroeid. Ik vond het niet interessant genoeg meer en heb een stapje terug gedaan. Door inspiratie besloot ik mijn eindwerk te maken in combinatie met interieur.


 




Ik ben naar een diepere betekenis achter imperfectie gaan kijken, namelijk mijn eigen vorm. Hiermee bedacht ik een eigen interieurstijl te ontwikkelen en deze toe te passen op mijn eigen kamer.


 


EINDWERK


Na mijn creatieve proces van zeven weken ben ik uiteindelijk op het idee van mijn eindproduct gekomen. Het is een collectie van borden, mokken en lepels die abstract onzekerheden, geschept door de maatschappij weergeven. Het doel hiervan is de schoonheid van het verschil in deze uiterlijke kenmerken te laten zien. Het definitieve eindproduct is nog niet af. Om het wel te kunnen verbeelden toon ik hier wat prototypes en schetsen.




 


EVALUATIE & CONCLUSIE


Samen met het leerteam waar ik de langste tijd van het project mee heb doorgebracht, heb ik het Johari venster ingevuld. Hierdoor kwam ik erachter wat ik wel en niet weet over mijzelf op werkgebied. Door deze informatie kan ik mij voor het volgende project weer positief aanpassen.




Van tevoren wist ik dat mijn proces heel anders zou eindigen dan dat ik voorheen dacht. Ik vond het soms lastig om een bedacht idee te laten vallen. Naarmate het proces vorderde heb ik geleerd experimenten breder aan te pakken en hierin meer lef te tonen. Het creatieve proces heeft geleid tot een eindproduct waar ik met trots naar kan kijken.


DE TOEKOMST VAN…


In de toekomst zie ik de collectie voor me in de winkel. Een winkel als bijenkorf zal deze speciale servies collectie kunnen verkopen. De collectie zou nog uitgebreid kunnen worden met meerdere producten en kan een hele ‘servieslijn’ worden met een achterliggende boodschap.


BRONNEN



 


The beauty of diversity, Esther de Bruijn, 1762899, JDE-STUD-07, Studio Seminar

					


		
	




			



	
	
	
		

		
Geef een reactie 
Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *