Inleiding

Een fascinatie voor het universum gepaard met tandwielen is het uitgangspunt geweest van mijn creatieve zoektocht. De Marble Machine is hierbij een belangrijke inspiratiebron. Ik wilde zelf graag te weten komen of het voor mij mogelijk is om een begrip dan wel fenomeen dat zich voordoet in het universum te visualiseren op een mechanische wijze.

 

“Logic will get you from A to B but imagination will take you everywhere.”
– Albert Einstein

 

Context, Scope en Definitie

Mijn doel is om meer interesse op te wekken en inspiratie te bieden aan makers. De creatieve zoektocht die ik af heb gelegd vergelijk ik graag met het streven naar zelfactualisatie van de mens volgens Maslow. Wat ik hier mee bedoel is dat ik mijn persoonlijke ontwikkeling en groei verwant aan mijn professionele ontwikkeling.

 

“Het goede leven is een proces, niet een staat van zijn. Het is een richting, niet een doel.”
– Rogers, 1961

 

Ik heb onderzoek gedaan naar verschillende filosofische stromingen om vanuit een bepaalde optiek te beginnen. Ik kwam uit bij het positivisme, wat kort gezegd betekent dat ik denk dat al het onverklaarbare uiteindelijk via de wetenschap te verklaren valt. Ik heb gekeken naar de definities van mechanica en het universum en kwam daarbij op de volgende hoofdvraag:

• Hoe maak ik een begrip omtrent het universum op een visuele manier duidelijk aan de hand van mechanica, ofwel beweging?

Daarbij bedacht ik de deelvragen:

• Hoe visualiseer ik beweging?
• Wat zijn visuele manieren om oneindigheid vast te leggen
• Wat is optimistisch nihilisme? En op welke manier is dat over te brengen?

Martin Molin en de huidige staat van zijn Marble Machine X, de meest inspirerende maker voor mij.

Methode en aanpak

Het begint met oriënteren rondom mijn onderwerp. Zo keek ik naar Cosmos: Possible Worlds met Neilk deGrasse Tyson en luisterde ik naar het audioboek The Theory of Everything – Stephen Hawking. Ik kwam tot erg veel begrippen en fenomenen die ik wilde visualiseren, te veel eigenlijk.

Ik wilde niet alleen maar informatie verzamelen maar ook met mijn handen bezig zijn door te sleutelen, boren, schroeven, schilderen, vouwen en knutselen. Naast een methode als Deskresearch maak ik ook gebruik van Tinkering, Prototyping en A/B Testing. Dat zijn methodes uit het CMD Methods Pack (HAN University, z.d.).

Ik ben langs geweest bij het NXT museum in Amsterdam, het eerste museum dat zich volledig richt op new media. Op dat moment waren er veel exhibits die connecties tussen de mens, perceptie en het universum visualiseerden. Om verschillende artistieke visies mee te krijgen ben ik naar Utrecht Down Under: “Actuele kunst in de oude bieb” geweest, op zes verschillende afdelingen presenteren 70 kunstenaars hun actuele werk. De kunst is als het ware in deze voormalige bibliotheek te ‘lezen’. De onderdompeling en echtheid van beide ‘tentoonstelling’ wilde ik ook graag in mijn werk naar voren laten komen. Ik wilde echt een ervaring meegeven en mensen laten nadenken over mijn werk.

De spiegelruimte waarin dit werk zich bevindt visualiseerde een oneindigheid en deed mij nietig voelen ten opzichte van het universum. Het geluid en het gebruik van licht wilde ik ook graag meenemen.

Ik vond het pakkend hoe de ruimte om zijn werk heen je richting zijn schilderkunsten trok. Eicke vindt het interessant om verschillende mentale lijnen en dimensies gebruiken. Zijn tweedimensionale vertaling van de werkelijkheid wilde ik ook graag gebruiken in mijn visualisaties.

Voor mijn eindwerk wil ik graag gebruikmaken van onderdompeling, iets wat voor mij zo goed werkte bij de musea die ik bezocht heb. Ik probeerde contact te maken met de makers van Distortions in Spacetime, Marshmellow Laserfeast, zij waren te druk helaas. Ik kwam uit bij beeldende kunstenaar Tom Putman. Van hem zou ik graag willen leren hoe je zonder woorden toch aanzet tot nadenken en tips willen krijgen over exposeren. Ik spreek hem helaas pas na het inleveren van deze concept diary.

Uitvoering en experimenten

Ik wilde toch graag verder inspelen op de aantrekkingskracht van mijn werk, het vertelde nog te weinig. Omdat ik het graag werkend en passend wilde hebben, wilde ik gebruik maken van de lasercutter.

Ik besprak mij werk met mensen in de makers-space maar het echt bewegend krijgen en het feit dat de lasercutter gerepareerd moest worden gooiden roet in het eten. Ik bedacht veel nieuwe dingen die ik wilde uitleggen en visualiseren. Bij feedback momenten met Dagmar en Rob kwam er vaak wel iets interessants naar boven maar ik kon de keuze niet maken om voor 1 uitwerking te gaan. Ik divergeerde mateloos maar kon het niet concreet krijgen en verdiepen.

Een low-fidelity prototype waarbij de verschillende onderdelen uiteindelijk in beweging zouden moeten zijn.                    Het schilderen en de volgende designstap gebeurde pas na het experiment hieronder maar is al wel in deze video te zien.

Ik ging over op een kijkdoos idee waarbij de mechaniek aan de buitenkant te zien was. Al die beweging moest voor iets kleins zorgen, ik bedacht zelf dat dit een lampje moest zijn die aanging. Het werd als ware een binnenstebuiten mechaniek. Dit werkte niet, omdat ik niet kon plaatsen wat ik er dan mee wilde vertellen. Hierdoor kon ik mij niet verder verdiepen op dit aspect.

Schetsen en belangrijke stap in mijn denken

Schetsen en gebruik van verf om mijn blokkade te verhelpen. Ze zijn ook in negatief omdat dat voor mij op dat moment ‘iets van 2 kanten bekijken’ visualiseerde.

Het werk van bovenstaande video heeft er bij mij voor gezorgd dat ik het onderwerp weer breder kon zien. Tijdens een inspiratiesessie in de les vertelde Callen Schaub in een video dat hij in zijn contemporary art beweging voor altijd vastlegde met verf. Mede hierdoor kantelde mijn blik richting het feit dat wat ik maak en zou gaan maken niet per se bewegend hoefde te zijn. Dit gaf mij meer vrijheid en stelde mij gerust. Ik moest het doen met de huidige tijd en skills die ik heb. Ik ging meer focussen op het verhaal overbrengen en liet de vorm waarin dat moest gebeuren los.

Stappen richting de expo, veel meer gefocusseerd op het overbrengen van mijn verhaal en de afwerking. Het mechanische aspect liet ik nog meer los, want die optiek leverde mij niet op wat ik wilde.

Bij het zien van een video over Optmistic Nihilism voelde ik mij zo nietig als het maar kon, dit wilde ik overbrengen met mijn werk. Dit deed ik door gebruik te maken van licht en muziek. Ik schilderde op een vuilniszak en plaatste hier lampen achter, dit creëerde extra diepte en omvatte zo nog meer de oneindigheid van het universum. Ik bedacht de zin “Wie het grote niet eert, is het kleine niet weerd”. Ik heb expres groot en klein omgewisseld zodat mensen daar specifiek over nadenken. Na feedback van mijn docent en peers gaf dit niet direct het gewenste effect.

[aesop_video src=”youtube” id=”F0oYtzeRo9Q” width=”100%” align=”center” caption=”Een eerste opzet van mijn expositie” disable_for_mobile=”on” loop=”on” controls=”on” mute=”off” autoplay=”off” viewstart=”off” viewend=”off” show_subtitles=”off” revealfx=”off” overlay_revealfx=”off”]

Foto’s van de tweede opzet van mijn expositie, het geluid was al goed dus dat hoefde er deze keer niet bij vond ik.

Evaluatie en conclusie

Vallen en opstaan, maar toch vooral weer opstaan. Vaak zag ik het even niet meer zitten, maar elke keer na een samenkomst met docenten of medestudenten raakte ik weer geïnspireerd en gemotiveerd. Uiteindelijk heb ik niet per se iets over het universum uitgelegd maar heb ik het universum als medium gebruikt om een gevoel over te brengen, wat voor beweging omtrent het streven naar zelfactualisatie moet zorgen.

Ik heb nieuwe technieken geleerd, maar ook vooral weer iets over mijzelf geleerd, en hoe ik met mezelf om moet gaan. Ik zat in een vicieuze cirkel waarin elke keer als ik vastliep een nieuw concept en verhaal ging verzinnen, die heb ik kunnen doorbreken. Ik zat nog teveel met de gedachte dat iets direct aan mijn ambities moet voldoen. Ik ontdekte weer de echte maker in mij toen ik naar de expositie toe werkte. Concreet worden blijft nog altijd een struikelblok maar ik weet nu beter hoe ik er mee om moet gaan.

De toekomst van …

Voor vervolg onderzoek zou ik vooral onderzoek doen naar meer manieren om die nietigheid te omvatten. Ik heb nu gekozen voor een immersive expositie maar ik zou net als René Eicke wel in willen gaan op het 2D-uiten van ruimte en tijd. Om op die manier meer in te zoomen op iets zonder woorden uitleggen.

Het besef van het streven naar zelfactualisatie zou ik iedereen mee willen geven. Daarbij hoort het loslaten van je ambities en verwachtingen. Interesse wekt kennis op en vice versa, blijf veelzijdig en je reis stopt nooit.

Bronnen of verwijzingen:

• Wintergatan – Marble Machine (music instrument using 2000 marbles). (2016, 2 maart). [Videobestand]. Geraadpleegd van https://www.youtube.com/watch?v=IvUU8joBb1Q
• Feigl, H. (2020, 4 november). Positivism | Definition, History, Theories, & Criticism. Geraadpleegd op 17 november 2020, van https://www.britannica.com/topic/positivism
• Humanistisch Verbond, & Mooren, J. H. (z.d.). Humanistische psychologie. Geraadpleegd op 17 november 2020, van https://humanistischecanon.nl/venster/humanistische-psychologie/
• Playing 50000 Marbles – Marble Machine X #149. (2020, 30 december). [Videobestand]. Geraadpleegd van https://www.youtube.com/watch?v=e1BYAfrUwLk
• Cosmos: Possible Worlds – Episode 1 (Ladder to the Stars)(ENG SUB). (2020, 23 juli). [Videobestand]. Geraadpleegd van https://www.youtube.com/watch?v=Ihvx3ExZD-k&t=2243s
• The Theory of Everything – Stephen Hawking – Audiobook. (2020, 18 november). [Videobestand]. Geraadpleegd van https://www.youtube.com/watch?v=3mXwMhMIGMA
• CMD Methods Pack: Find a combination of research methods that suit your needs. HAN University of Applied Sciences – Amsterdam University of Applied Sciences, the Netherlands. ISBN/EAN: 9990002057946. Available at: cmdmethods.nl.
• https://nxtmuseum.com/nl/
• https://www.utrechtdownunder.nl/
• https://callenschaub.com/
• Kurzgesagt. (2017, 26 juli). Optimistic Nihilism [Videobestand]. Geraadpleegd van https://www.youtube.com/watch?v=MBRqu0YOH14
• Wigley, M. (2016, 21 november). Discursive versus Immersive: The Museum is the Massage. Geraadpleegd op 4 november 2021, van https://stedelijkstudies.com/journal/discursive-versus-immersive-museum-massage/

English Summary

A search for meaning doesn’t mean much to a meaningless universe. The infiniteness that surrounds us leaves room for a lot of opportunity, it’s up to us to grab those opportunities to create our own fulfillness. My journey starts with a fascination for the universe and the movement and simplicity of gears. Along my journey I come across several interesting phenomena to visualize, a few too many I would say. My ambitions and expectations of making something that mechanically works limited my growth and progress. Eventually I found comfort in optimistic nihilism and I wanted to convey that feeling of nothingness. I used the universe as a medium together with lights, paint and sound to create an immersive exposition, starting with low-fidelity prototypes.

Keywords (tags)

Studio Seminar, 2021, Periode B, CMD Studio, Prototyping, Wild Card, Universe, Optimistich Nihilisme, Zelfactualisatie, Storytelling, Low-fidelity, Immersion, Gears

Joris Holthausen – 1743074 – Studio Seminar – Periode B 2020/2021