Lezen
"we lezen niet de woorden 
maar het leven dat ze geven
aan een wereld die nog niet bestaat
en die denken dansen laat" ~ Sukha

Inleiding

Dit wordt de derde keer dat ik aan het project Seminar begin. Dan ga je je afvragen als CMD’er blijven er fascinaties over die ik durf in te brengen in dit project? Seminar is een angstaanjagend project waarbij je zelf je onderwerp mag kiezen. Het is een vrij project maar met onduidelijke richtlijnen. Als herkanser, die klaar is om af te studeren is dit eng. Ik heb lang getwijfeld of ik nog een fascinatie durfde in te brengen. Dit kwam doordat ik twee keer een fascinatie had ingebracht met als resultaat: Eén keer was ik zelf helemaal klaar met het onderwerp en de andere keer kreeg ik tijdens mijn seminar, voor mij, onverwacht heel negatief feedback.

Ik merkte nadat ik te lang bezig was geweest met mijn fascinatie en ik de negatieve feedback had gekregen. Ik nooit meer bezig ben geweest met deze fascinaties. Het belangrijkste punt voor mij was in deze ervaringen dat de kijk van een docent daadwerkelijk wat met je doet. Ik vind het dus eng om nog een fascinatie in te brengen doordat op de vorige slecht was gereageerd door mijzelf of door een docent. Toch stond dat mij te doen.

Ik dacht terug aan mijn CMD-carrière. Wat had mij tijdens CMD-carrière geraakt, geïnspireerd en wat is mij altijd bijgebleven. Ik wist het eigenlijk meteen. Ooit moest ik 3 campagnes opzoeken die mij inspireerden. Eén van die campagnes is mij altijd bijgebleven. De campagne Real Beauty Sketches.

(klik hier om de campagne te bekijken)

(Dove. (2016, 22 november). Dove Real Beauty Sketches.) Hierin was te zien dat vrouwen zichzelf moesten omschrijven. Waarna een andere persoon dezelfde vrouw omschreef. Van beiden beschrijvingen werd door een Forensisch tekenaar een schets gemaakt. Zonder dat de tekenaar de persoon daadwerkelijk gezien had. Nadat beiden schetsen uitgewerkt waren ging de tekenaar de schetsen bekijken met de desbetreffende persoon en legde uit dat: bij de eerste tekening de vrouwen zichzelf beschreven en bij de tweede tekening iemand anders hen beschreef. Je zag dat de vrouwen zichzelf negatief beschreven terwijl een ander hen positief beschreef.

De campagne van Dove raakte mij. Dit kwam omdat ik dit herkende in mijn directe omgeving. Vriendinnen van mij hebben een negatief zelfbeeld terwijl het prachtige vrouwen zijn. Het ideaalbeeld ligt hoog voor de vrouw. Hier wil ik verandering in brengen.

Context, Scope en Definitie

Wat wil ik bereiken met Seminar

Het ontwikkelen op professioneel gebied van digital painting met het nieuwe instrument: de Wacom tekentablet. Ik heb deze tekentablet in januari aangeschaft en wil mij gaan bekwamen in digital painting via deze ontwikkeling wil ik in staat zijn om een kinderboek te maken (prentenboek).

Tijdens het vak Persuasive Communication heb ik geleerd dat gedragsverandering bij de mens een erg moeilijk element is om vast te houden. Ik zou in kunnen spelen op vrouwen van mijn leeftijd en daarbij op hun inpraten op hoe prachtig ze zijn maar dat zal dus voor een korte tijd stand houden in hun geheugen. Tijdens de lessen van Persuasive Communication heb ik geleerd dat je problemen beter kunt aanpassen vanaf het begin. (D. Brinkhuis Docent CMD Persuasive communication)

Ik ben terug gaan denken van af wanneer mijn beeld over hoe een vrouw eruit zou moeten zien tot stand is gekomen. De eerste vraag die bij mij op kwam was : ‘Waarom zijn Disney prinsessen zo mooi en dun?’

Vanaf peuter/kleuter af aan wordt er al een verkeerd beeld van ‘perfect’ geschetst. Helaas kan ik voor dit project niet stage lopen bij Disney om in te praten op Walt Disney om het ideaalbeeld van een prinsessen en prinsen te veranderen. Wat ik wel kan doen is een eigen kinderboek maken. Mijn onderwerp voor Seminar is dan ook een ‘Body Positive’ kinderboek maken.

 

Onderzoeksvraag

Hoe kan ik de kijk op het eigen lichaam vanaf het begin (kinds af aan) veranderen?

Deelvragen

• Hoe is het zelfbeeld nu van vrouwen in Nederland?
• Wat houdt body positivity in?
• Waarom zijn Disney prinsessen zoals ze zijn?
• Hoe leer je tekenen op een tekentablet?
• Hoe maak je een (prenten)boek?
• Wat is een prentenboek?
• Wat wordt het verhaal bij dit onderwerp?
• Hoe komen de karakters in het verhaal eruit te zien?

 

 

Hoe is het zelfbeeld nu van vrouwen in Nederland?

Om dit te ontdekken heb ik mensen in mijn omgeving geïnterviewd. De interviews zijn voor mij een grote eye opener geweest. Ik kwam erachter dat mensen in mijn directe omgeving onzekerder zijn over zichzelf dan ik dacht. Bij een vriendin ging het zo ver dat zij mij huilend opbelde en vertelde dat ze sommige vragen niet wilde invullen omdat ze wist dat ze dan de komende weken niet lekker in haar vel zat. Het interview is een vrij lang interview met vragen wat de vrouwen vinden over hun lichaamsdelen. Dit is per lichaamsdeel gevraagd.

Het interview begon al confronterend :

• Hoe heet je?
• Wat is je leeftijd?
• Wat is je gewicht?

Dit heb ik gedaan zodat de vrouwen direct onzeker aan het interview begonnen. Leeftijd en gewicht blijkt bij vrouwen een gevoelig punt te zijn. Hierdoor voelen ze zich verward vanaf het eerste moment en zitten ze in een situatie waar ze volkomen zichzelf zijn maar zich niet op hun gemak voelen. Dit zorgt voor eerlijke antwoorden en aan de hand van de gesprekken heb ik een conclusie geschreven waarin de uitkomsten worden verteld. De conclusie is hieronder te lezen. (De gehele interviews zijn bij mij op te vragen).

 

Conclusie interviews

Het interview met de tweede persoon raakte me het meest. Deze persoon heeft mij gebeld na het lezen van de vragen. Ze gaf aan dat ze niet lekker in haar vel zat en sommige vragen erg moeilijk vond. Dit gaf ze aan voordat ze het interview ingevuld had. Ik heb met haar gesproken en gezegd dat ik niet wil dat ze het interview invulde in deze omstandigheden. Een dag later kreeg ik alsnog een mail met het interview. Ik heb haar gevraagd waarom ze het toch had ingevuld. Ze gaf aan dat de vragen die ze ingevuld had wel lukte maar dat ze bij sommige vragen door ze alleen maar te lezen ze angst/onzekerheid voelde. Ik vond dit moeilijk om te horen. Ik kon hieruit concluderen dat deze persoon niet gelukkig was met haar lichaam. Ik heb na het telefoongesprek het interview gelezen. Ik las veel negativiteit in de antwoorden die zij wel had gegeven. Ik schrok hier van want ik vind het een een mooie meid maarzij gaf hierdoor aan dat niet zelf te zien.

Gelukkig las ik niet in alle interviews negativiteit over het eigen lichaam.  Mijn vooroordeel over het  ideaalbeeld klopte. Vrouwen voelen zich vaak onzeker omdat zij een negatief zelf beeld hebben. De meeste vrouwen vonden hun billen of borsten niet mooi. Dit is de reden dat ik het een goed plan vond om dit beeld te veranderen vanaf kinds af aan.

 

Wat is body positivity?

Er heerst een epidemie van lichaamsontevredenheid door onrealistische lichaamsidealen en nauwe gezondheidsnormen, die een ongezonde druk op de mens leggen. Een negatief lichaamsbeeld is een belangrijke voorspeller voor verstoord eetgedrag en eetstoornissen, bij volwassenen en kinderen. (Bureau Body positive. (z.d.). Missie)

Ondanks de epidemie van lichaamsontevredenheid is daarnaast ook een beweging aan de gang van lichaamstevredenheid waarbij je niet mag oordelen over je eigen of andermans lichaam. Deze beweging het Body positivity.

Body positivity is dat je iedereen accepteert en waardeert precies zoals ze zijn. Geen oordeel, geen voordeel. Een positieve mindset over alle mensen, alle huidskleuren, alle type mensen en alle lichaamsvormen. Iedereen is perfect, precies zoals ze zijn. (J. (2020, 3 oktober). wat is body positivity?)

Om nog meer te weten te komen over body positivity heb ik een interview gedaan met een vrouw die body positivity probeert te verspreiden. Haar naam is  Zoë Fasel. Dit interview heeft in het echt plaatsgevonden en is later uitgeschreven (het hele interview is op te vragen bij mij).

 

Interview professional Body positivity

Uit het interview met Zoë Fasel heb ik twee hele mooie antwoorden gekregen die ik wil benadrukken. De antwoorden die ik heb gekregen zijn op de vragen:

• Wat houdt body postivity in en
• wat is jouw eerste aanraking geweest met body positivity.

 

Wat houdt body positivity in? Zoë zegt: ‘Kijk eens naar mij: Wat zie je?’  Ik beantwoordde deze wedervraag met ‘ik zie jou’. Ze moest lachen en zei dat ik geslaagd was voor de test. Ze gaf aan dat veel mensen zouden denken:  Een dik meisje. Maar mensen zijn gemeen. Ze zeggen dit nooit in je gezicht. Ze zeggen dit achter je rug om. In mijn gezicht zouden ze me omschrijven als een aanwezig, iets gezette vrouw. Tenminste als ze gezet al durfden te gebruiken want zelfs dat is heel verschillend.

 Wat ik probeer uit te leggen met deze wedervraag is eigenlijk dat je mensen neemt zoals ze zijn. Toen jij zei: “ik zie jou.” Gaf je een heel mooi antwoord. Je gaf me vertrouwen, je jugde me niet en ik heb het gevoel dat je dat je echt naar me gaat luisteren.

Body positivity gaat namelijk veel verder dan het nemen zoals mensen zijn, het gaat over alle soorten mensen serieus nemen. De stemmen van iedereen horen en ernaar luisteren. Dat is body positivity voor mij.

Wat is jouw eerste aanraking geweest met body positivity? Ik ben als persoon altijd wat voller geweest. Vroeger werd ik er veel mee gepest. Ik werd niet serieus genomen. Toen ik ging reizen naar andere landen in mijn studenten jaren merkte dat ik het ook anders kon. Buitenlandse mensen hebben minder harde eisen dan Nederlanders voor mijn gevoel. De kracht die ik van deze reis en de nieuwe mensen die ik had leren kennen kreeg wilde ik graag over geven aan anderen. Om dit over te kunnen geven aan andere moest ik wel mezelf eerst serieus gaan nemen. Ik ben mij gaan verdiepen in body positivity en ben er naar gaan handelen. Op dit moment deel ik hier nog niks over op Instagram maar ik was ik er al mee bezig. In mijn laatste studie jaar ging ik naar Zuid-Afrika voor mijn afstudeerstage. Ik was er klaar voor om de beweging over te gaan brengen op Instagram. Een nieuwe plek waar mensen je nog niet kennen hielp daar aan mee. Ik woon zelf in een klein dorpje waar mensen dit soort dingen niet echt snappen. Ik had nu voor het eerst de kans om te laten zien wie ik echt was als persoon. En ik zou er helemaal voor gaan. Alles mocht op Instagram dus ik ook helemaal.

 Ik heb toen veel positieve reacties gehad, Helaas ook veel negatieve van dorpers die het niet begrepen. Omdat ik niet in mijn eigen dorp was hoorde ik de roddels niet. Dat werkte erg fijn. Ik durfde er daarom mee door te gaan. Dat was mijn eerste ervaring met body positivity en de eerste reacties erop.

Deze twee antwoorden hebben mij geïnspireerd in hoe ik mijn verhaal wilde schrijven. Ik wil dat de: “Ik zie jou” vibe terugkomt in mijn verhaal. Doordat Zoë aangaf dat het lijkt alsof het schoonheidsideaal in Nederland hoger ligt dan in andere landen, wil ik mijn prentenboek in het Nederlands schrijven.

Creatief proces

Ik begon het proces van een boek maken nogal onzeker. Ik had nog nooit een tekentablet aangeraakt en moest nu digitaal gaan schilderen alsof ik een professional was. Daarbij leek mijn idee om een prenten boek te gaan maken één grote grap! Een dyslect die een boek wil schrijven. Maar ik heb er zin in!

Ik begon mijn creatieve proces met stappen bedenken: Wat is zijn de punten tot aan mijn boek aanbieden als eindproduct bij de drukker. Ik ging aan de slag!

Met punt twee begon mijn creatieve proces. Ik zocht inspiratie prentenboeken en koos deze 5 uit als boeken waarin ik geïnteresseerd was:

Uit elk boek heb ik 2 spreads gekozen die ik in dat boek het mooist vond.

Wie lust er nou geen boerenkaas?

Slurfje is alles vergeten.

Brum de beelden redder.

Liselotje op het potje.

Liselotje gaar naar zwemles.

Versies verhaal

Verhaal 1.1

Door het interview met Zoë Fasel had ik direct al een idee van hoe ik mijn verhaal wilde laten klinken. Ik schreef dan ook gelijk na het interview de eerste versie.

Zoals ik al aangaf heb ik erge dyslectie en moet ik een verhaal meerdere malen lezen om fouten eruit te halen. Versie 1.2 kwam tot stand met kleine aanpassingen van mijzelf.

Verhaal 1.2

De boeken van Liselotje zijn geschreven in rijm. Toen ik deze boeken las raakte ik geïnspireerd. Doordat het rijmde klonk het erg fijn tijdens het voorlezen. Ik wilde dit voor mijn verhaal ook proberen. Daar rolde versie 2.1 uit waarbij de tekst rijmend is.

Versie 2.1

Ik heb deze versie nooit afgemaakt omdat ik merkte dat de boodschap van het verhaal verdween. Verder merkte ik dat rijmen niet bij mij past zoals ik wil zijn als storyteller.

Ik ging verder op versie 1.2. Deze versie liet ik voor het eerst nakijken door iemand anders, op spelfouten en zinsopbouw fouten. Nadat versie 1.2 nagekeken was heb ik de fouten veranderd en ontstond versie 1.3. Versie 1.3 heb ik laten lezen aan professionals. Versie 1.3 is hieronder te lezen en de feedback op versie 1.3 daaronder.

 

Versie 1.3

Feedback verhaal 1.3

 

Pabo Student: Julia

“Haha echt een schattig verhaaltje. Herhaling vinden kleuters en peuters leuk, dat is een goede zet! Met de dieren zit je in de belevingswereld van de doelgroep! Mijn enigste aanmerking: Niet zeggen dat sporten stom is! Basisscholen proberen sporten te stimuleren onder leerlingen.”

 

Pabo Student: Joost Kerkvliet

“Ik vind het echt een mega leuk boek! Ik zat even te kijken of je nog iets kon veranderen maar het klopt eigenlijk al helemaal. De emoties staan er letterlijk, dat is goed want werkt op het inlevingsvermogen van het kind zoals: rende blij terug. Dat is helemaal top. Je zou nog kunnen zeggen op welke manier stiefmoeder reageert: zei ze lachend, zei ze boos. Maar prentboeken worden vaak voorgelezen dus als je dit open laat kunnen de ouders hier zelf ook hun twist in gooien. Dit is een keuze die je zelf moet maken. Ik weet ook niet precies wat deze emotie zou zijn, want als je zegt zij ze kleinerend is het weer te moeilijk voor kinderen. Dus misschien moeten ouders dit zelf gewoon laten weten door de manier waarop ze de zinnen tussen “ “ zeggen. Kinderen kunnen helemaal meeleven in je verhaal! Wat ik wel uit ervaring met peuters en kleuters merk tijdens het voorlezen is dat zij het leuk vinden als er vragen in het boek aan ze gesteld worden. Waar zij antwoord op kunnen geven.Wellicht kan je op een of andere manier interactie toevoegen met het kind.”

 

CMD Docent: Maartje

“Nu ik je characters bij het verhaal zie dringt al meer tot me door dat het een Body Positive boek is. Ik vond dat er nog steeds stereotypes in stonden. De prins is nog heel normaal. Bij de prinses snap ik wel al beter wat je bedoelt nu ik het character erbij zie. Alles moet Body Positive zijn of niks! Als tip geef ik je een boek wat ik ooit heb gelezen over omgedraaide sprookjes. Neem bijvoorbeeld Hans en Grietje: Grietje liep voorop en klopte op de deuren enz. Hans was de bange die gevangen werd genomen en niks durfde. Alles was omgedraaid wat het interessant maakte. Je zou ook van de prinses een dier kunnen maken zodat je alles anders maakt dan normaal. Seminar gaat over dat je lekker bezig bent tot het eind. Je hoeft dus geen overhaaste beslissingen te maken. Het eindproduct hoeft niet af te zijn. Het kan zelfs zijn dat we op jouw assessment alleen de wereld zien zoals die er van Bobbie uit zou zien. Erg leuk onderwerp zit potentie in.”

 

Communicatiespecialist: Tessa

“Heel leuk verhaal! Ik heb wat kritische punten zoals gebruik komma’s en hoofdletters (zie document) en wat punten over de inhoud van sommige stukken in het verhaal. Ten eerste zou ik niet de naam: Het land van Ooit gebruiken. Dit was vroeger een attractiepark. De naam bestaat al. Bedenk voor het land een eigen naam die niet bestaat.

 

Als tweede staat in het verhaal dat sporten stom is. Dit lijkt me niet verstandig, kinderen nemen elementen die hun helden zeggen over. Stel dit boek wordt hun lievelingsboek zou het heel goed kunnen zijn dat zij sporten stom vinden omdat prinses Bobbie het ook stom vindt. Dit lijkt me geen goed idee.

 

Je zegt herhalend ‘prachtig’. Als je hier synoniemen voor gebruikt zijn je alinea’s nog steeds herhalend-muzikaal maar zeg je niet elke keer  hetzelfde. Kijk hiernaar of je het verhaal interessanter kan maken als de kinderen nog niet weten wat de dieren van het lichaamsdeel gaat vinden. Het herhalen komt ook terug in hoe de dieren vragen: “Wat is er aan de hand?” Dit zou je ook kunnen veranderen in andere zinnen. Als je dit verandert blijven de alinea’s alsnog herhalend. Bobbie loopt naar het bos, komt iemand tegen, diegene vraagt aan Bobbie wat er is, stelt Bobbie gerust en Bobbie loopt terug naar haar stiefmoeder. Echter kan je er ook voor kiezen om dit zo te laten na 2 keer hetzelfde te horen: Bobbie wat is er aan de hand? Kunnen peuters en kleuters dit meezeggen tijdens dat ze voorgelezen worden. Dit is jouw eigen keus wat jij leuker vindt om voor te lezen.

 

Vigo is wellicht een te moeilijke naam voor peuters en kleuters, je voordeel is dat peuters en kleuters voorgelezen worden uit dit boek. De naam is niet te moeilijk om aan te horen. Houd rekening met, als je wilt dat kleuters (die vroeg kunnen lezen) dit boek zelf lezen, Vigo een te moeilijke naam is.

 

Je maakt een Body Positive kinderboek en je omschrijft een typische prins: ‘Goud-blonde lokken en blauwe ogen’ Hier zou ik variëren met huidskleur, haarkleur, gewicht, lengte.

 

Je hebt het ‘land’ nu het dorpje verderop genoemd. Je zegt dorpje en schrijft de koning en koningin van een dorpje. Je kan geen koning of koningin zijn van een dorpje. Alleen een land heeft een koning of koningin. Verder Schrijf je soms Koning en Koningin, soms koning en koningin. Het woord koning wordt met een kleine letter geschreven – behalve als het toevallig aan het begin van een zin staat. Dat geldt ook voor koningin: koningin Máxima. … ‘ Als koning na Zijne Majesteit komt te staan, zoals in Zijne Majesteit Koning Willem-Alexander, is een hoofdletter toch wat fraaier dan een kleine letter.

 

Omdat de trend Body Positive bestaat uit liefde voor het eigen lichaam. Zou ik in de laatste alinea nog toevoegen: maar het allerbelangrijkste is dat je zelf blij bent met wie je bent. Zo motiveer je ook de gedachten over jezelf al vanaf kinds af aan.

 

In de laatste alinea staat: ‘Want ergens is een prins of prinses die jou prachtig vindt’. Ik vind het erg leuk dat je vanaf kinds af aan al zegt: het maakt niet uit of je op jongens of meisjes valt zelfs al gaat dit verhaal over een prins en een prinses.

 

Al met al denk ik dat het een pakkend verhaal is voor de doelgroep. Het is een muzikaal verhaal wat erg fijn werkt om voor te lezen e naan te horen. Ik vind het een erg leuk verhaal en ben benieuwd naar de uiteindelijke uitwerking.”

 

Versie 1.4

Voor versie 1.4 heb ik bovenstaande feedback waar ik het mee eens was meegenomen voor in mijn verhaal. Ik denk dat ik het verhaal naar een nieuw level heb getild aan de hand van de feedback van de professionals.

 

Feedback verhaal 1.4

CMD docent: Siebe de Boer

Siebe gaf aan dat de vraag ‘Wat wil jij bereiken met dit verhaal?’, erg belangrijk is. Hij vertelde dit nadat ik had gezegd dat ik best onzeker word van wat mensen zeggen over mijn project. Hij vertelde dat je niet alles van je feedback mee hoeft te nemen en soms je eigen weg op moet gaan maar dan wel moet kunnen uitleggen waarom je die weg bent opgegaan.

 

Siebe is nu bezig aan een project met kinderboeken en gaf aan dat het stereotype in kinderboeken nu: Blanke, blije kindjes zijn. Hij herkende het probleem wat ik probeerde te schetsen. Hij vertelde dat hij het goed vond dat ik op een trend probeer in te spelen. Ondanks het feit dat een kinderboek maken een veel voorkomend project is voor een seminar.

 

Hij gaf aan dat hij het leuk vond dat ik in de belevingswereld ging zitten van de kinderen met de dieren. Siebe vond het bijzonder dat Bobbie dierenvrienden heeft. Dat geeft gelijk aan dat het voor Bobbie niet uitmaakt hoe je eruitziet om vrienden met haar te zijn.

 

Wat hij zei over de dieren characters: Je werkt met stereo types: De olifant is dik. De toekan heeft een grote snavel. Enz. Misschien is het hier juist grappig als de olifant dun is en zich daarom onzeker voelt  bij mede olifanten of dat de snavel van de toekan juist heel kort is.

(Hieronder zijn probeersels te zien van een dunne olifant en een toekan met korte snavel)

Siebe gaf aan: ‘Ik denk dat de mens een gemiddelde Nederlander wil zijn, als je daar een beetje uit valt ben je niet goed genoeg.’ Hiermee vroeg hij: ‘is body positivity oké zijn zoals je bent? Of is body positivity er allemaal bij horen? Ik vond dit een erg inspirerende vraag. Tijdens mijn deskresearch kwam erachter dat body positivity staat voor :

Body positivity is dat je iedereen accepteert en waardeert precies zoals ze zijn. Geen oordeel, geen voordeel. Een positieve mindset over alle mensen, alle huidskleuren, alle type mensen en alle lichaamsvormen. Iedereen is perfect, precies zoals ze zijn. (J. (2020, 3 oktober). wat is body positivity?)

Maar Siebe maakte een punt. Is het oké zijn zoals je bent of er allemaal bij horen? Dit punt kwam vaak terug in de gesprekken met mensen om me heen. Veel meiden gaven aan dat ze body postive zijn maar alsnog elementen willen veranderen aan hun lichaam.

Ik kwam er op dit punt achter dat body positivity staat voor: Er allemaal bij horen. Aan de hand van deze vraag heb ik gekozen om de stereotype dieren die Siebe aangaf te laten zoals ze zijn. Ze mogen vrienden zijn van Bobbie. Bobbie vindt ze oké zoals ze zijn. Maar of de dieren dat zelf ook vinden dat is een verhaal voor volgende keer. Als ik de olifant dun maak of de toekan met korte snavel dan wordt het een heel ander verhaal dan dat ik wil vertellen. Het verhaal dat ik wil vertellen is dat je bent zoals je bent. Natuurlijk heb je weleens een dunne olifant of een toekan met korte snavel maar ik wil daar geen probleem van maken. Ik wil de hoofdpersoon laten inzien door voorbeelden (van niet mensenlijke characters) dat het erger kan en daarmee zeggen dat ze goed is zoals ze is. Ik wil met de dieren expres het zelfbeeld van de kinderen die het voorgelezen krijgen niet naar beneden halen. De kinderen kunnen zichzelf wel inleven in de belevingswereld van de dieren maar vergelijken zichzelf niet met de dieren.

 

Character design

Tijdens het maken van mijn allereerste tekening op de teken tablet kwam ik erachter dat tekenen op een teken tablet moeilijker is dan op papier. Je moest photoshop goed kennen en je moest weten hoe iets in elkaar zat. Mijn eerste tekening op de tekentablet was deze tekening:

Ik ben toen YouTube lessen gaan kijken over hoe je een character maakt. Het eerste character die ik maakte doormiddel van de les op YouTube was een elf.

Aan de hand van deze video leerde ik direct al meer over hoe je van een leeg canvas tot eindwerk komt. Ik merkte dat als iemand mij vertelde welke stappen ik moest nemdat ik al veel mooier kon tekenen op mijn tekentablet. Wat ik in deze video nog miste waren de technieken die je stap voor stap moest volgen. Ik besloot om een cursus te kopen waarbij dit stap voor stap uitgelegd werd en je meer in ging op anatomie van een character. De cursus bedraagt een E-Book Character design van Mitch van Leeuwen. (van Leeuwen, M. (2019). How to draw characters [E-book]).Verder besloot ik na deze tweede tekening nogmaals een character te proberen te tekenen. Om te kijken of ik al verder kon komen dan mijn eerste tekening na de video. De tweede tekening:

Ik maakte ook een jongen als character (Deze characters waren allemaal nog als oefening en niet voor in mijn verhaal).

Ik merkte dat ik de eerste stappen al begon te begrijpen en zonder achtergrondgeluid alsnog de stappen kon doorlopen om mijn eigen character te maken.

De Cursus van Mitch van Leeuwen bracht mij meer inzichten. Hoe  je begint met een tekening. Hoe je een tekening interessanter maakt door een line of action en hoe een character in elkaar zit.

De eerste les was gelijk erg fijn. Je moest op een ei een hoofd tekenen en deze van verschillende kanten bekijken zo kon je erachter komen wat er verandert aan een hoofd als je hem bijvoorbeeld van de zijkant bekijkt.

Ik leerde verschillende stappen die je moet ondernemen om tot een eindwerk te komen, zo begint Hij altijd met bestaande vormen, denk aan cirkels/vierkanten/driehoeken enz.:

In een van de lessen moest ik iemand nateken van een foto af, de foto bedraagt:

  

Na de cursus wist ik meer af over Schaduw, gebruik van kleur, anatomie, character design, brushes, photoshop. Ik was klaar om te beginnen aan de characters voor in mijn verhaal.

Feedback character 1.

Ik was blij met dit character als Prinses Bobbie. Toch kreeg ik van veel mensen te horen: “Waarom is ze zo oud? Ik had een veel jonger prinsesje verwacht toen ik je verhaal las.”

De mensen die dat zeiden hadden gelijk. Ik moest mijn trots op zij zetten en doorgaan met een ander character als prinses. Toen iemand zei “Oeeh stiefmoeder is echt goed gelukt” kreeg ik hoop. Ik hoefde deze prinses niet weg te gooien, ik kon haar gebruiken als stiefmoeder.

Character 4.

Character 5.

Character 6.

Character 7.

Pagina’s Boek

Toen ik wist hoe de belangrijkste characters eruit gingen zien in mijn boek ging ik aan de slag met het schetsen van ideeën hoe ik mijn pagina’s eruit zou willen laten zien. Om mijn eerste ideeën snel te kunnen laten zien schetste ik ze eerst uit op papier:

Ik merkte al snel dat ik echt niks wist over perspectief of hoe je mooi de achtergrond kon invullen. Aangezien ik zo enthousiast over het eerste boek character design van Mitch van leeuwen was. Kocht ik nu het E-book pakket Environment en Perspective van Mitch van Leeuwen. In deze boeken leerde ik veel over hoe iets eruit komt te zien als je het in perspectief tekent. Ik leerde over de horizonlijn. Dat als je op straat loopt en iemand tegenkomt de ogen van deze persoon altijd op de horizon lijn zitten (tenzij het een kind is of de persoon hoger staat dan jij). Ik vond dit bijzonder. Ik wist dit van tevoren niet. Nu ik op straat loop zie ik hoe die horizon lijn werkt. Hoe de afloop werkt in 1-puntsperspectief of meerdere punten. Dit maakt dat ik leer begrijpen hoe ik elementen in mijn tekening eruit moeten laten zien. Ik moet hier nog veel progressie in te maken want ik vind het moeilijk maar ik begrijp het bij iedere tekening al veel meer. (Van Leeuwen, M. (2020). How to draw in perspective (first printing 2020 editie) [E-book]) en (Van Leeuwen, M. (2021). how to draw environments [E-book]).

Pagina 1.

 

Pagina 2.

Pagina 3.

Ik merkte al snel dat ik ongeveer 8 uur bezig was met een pagina. Dit zorgde voor stress want ik had niet meer zoveel tijd om mijn gehele boek af te maken en alles kloppend te maken. Toen ik sprak met Sandrine Groot een professional op het gebied van digital painting, gaf ik aan dat ik stress kreeg van hoe dicht bij de deadline al was en hoeveel ik nog moest. Ze antwoorden: “maar weet je dat je heel veel elementen die je al hebt getekend her kan gebruiken”. Ik dacht hierover na en ging hiermee aan de slag. Wat kan ik hergebruiken in een pagina zonder dat het exact hetzelfde is? In pagina 3 zitten veel elementen van pagina 2 alleen dan net iets anders.

Zoals je hierboven kan zien gebruik ik dezelfde achtergrond als de tekening ervoor alleen teken ik er overheen en haal ik elementen weg om het op een nieuwe achtergrond te laten lijken.

 

Zoals je hieronder kan zien gebruikte ik hetzelfde hoofd als van de eerder gemaakte prinses. Ik gebruikte de wrap functie in photoshop om het om te zetten naar een hoofd wat schuin naar boven kijkt. Ik gebruikte elementen uit eerdere tekeningen dus her om tot een nieuwe tekening te komen alleen dan sneller dan de 8 uur die ik er normaal mee bezig was.

 

Pagina 4.

Voor de vierde pagina gebruikte ik de tekening van het prinsesje wat ik bij characterdesign al had getekend. Ik zetten hier een roze vlak achter en zoomde de tekening in op het hoofd. Deze pagina had ik binnen 5 minuten klaar. Dat noem ik slim zijn met de elementen die al hebt.

 

Pagina 5.

Pagina 6.

Pagina 7.

Vervolg

Ik merkte  dat ik door opnieuw te gebruiken een  makkelijkere manieren vond om te tekenen en dat ik daardoor sneller werd. In plaats van 8 uur aan een tekening was ik naar 4 a 5 uur voor tekening gegaan. Het wordt krap om een heel boek af te hebben voor mijn expositie maar ik ga het zeker proberen. Ik hoop zo ver mogelijk te komen met mijn boek waardoor ik een gigantisch gaaf body positivity prentenboek op de expositie aan jullie kan voorlezen.

 

Voor het boek heb ik verschillende formaten bekeken van prenten boeken. Het prentenboek: Slurfje is alles vergeten, lag het lekkerst in de hand en was het makkelijkste om mee te kijken voor degene waaraan je het voor las.

Ik heb dit boek opgemeten. Dit boek was 22 cm breed bij 26 cm hoog. Dit wordt het formaat van mijn boek.

 

Evaluatie en Conclusie

Ik heb zoveel geleerd in dit project. Ik begon als iemand die nooit een tekentablet had aangeraakt naar iemand die als je er maar genoeg tijd voor had de mooiste creaties kan maken. Ik ben het meest trots op de toekan die ik heb gemaakt tijdens mijn project.

Dit karakter spreekt. Ik gebruikte mooie technieken waarmee de kleur prachtig in elkaar overlopen. Ik had aan het begin nooit durven dromen dat ik dit na 8 weken zou kunnen tekenen.

 

In mijn boek zitten, als je kritisch kijkt veel fouten. Schaduwen die aan de verkeerde kant staan. Perspectieven die niet kloppen en een hoofdpersoon die er elke bladzijde toch net iets anders uitziet. Ik ben me hier allemaal van bewust maar beter had ik het niet gekund. Voor eerste keer vind ik dat ik het bijzonder goed gedaan heb.

 

Het belangrijkst vind ik dat ik dit project echt heb gelachen. Op gegeven momenten ging ik op verschillende manieren een tekening vervormen naar een andere tekening. (Zie tekening stiefmoeder op de troon) in mijn eindwerk zit ze op 4 verschillende posities op deze troon. Er kwamen de raarste lichaamsvormen uit als ik de functie wrap, distort en flip gebruikte in photoshop waardoor ik een flink heb gelachen.

 

Al met al ben ik erg blij met waar ik uiteindelijk ben gekomen met mijn boek. Ik raad aan dat mensen die een prentenboek willen maken meer tijd nemen dan 8 weken. 8 weken is namelijk echt veelte kort om een prentenboek te maken.

 

Bronnen

bureau body positive. (z.d.). Missie. Body Positive. Geraadpleegd op 11 februari 2021, van https://bodypositive.nl/missie/

Dove. (2016, 22 november). Dove Real Beauty Sketches. Dove UK. https://www.dove.com/nl/stories/campaigns/real-beauty-sketches.html

1. brinkhuis (docent Persuasive Communcation, Communicatie en multimedia design)
2. (2020, 3 oktober).wat is body positivity? Of selflove & body confidence en wat is het verschil?Josine Wille. https://www.thebiggerblog.com/stories-nl/wat-is-body-positivity-selflove-body-confidence/

van Leeuwen, M. (2019). How to draw characters [E-book]. https://gumroad.com/read/8f425fa3c3073f076063850e0e9e2838/dojgoQ8EG4Ke_vBEFj6SBw==

Van Leeuwen, M. (2020). How to draw in perspective (first printing 2020 editie) [E-book]. https://gumroad.com/read/444f60907d0a4be948af28927f396964/Ywi6xSpwIVO2mU1YUP_V8A==

Van Leeuwen, M. (2021). how to draw environments [E-book]. https://gumroad.com/read/444f60907d0a4be948af28927f396964/0tbOEu96qVdl8mV076RiRw==

 

Dankwoord

 

Voor dit project wil ik een aantal mensen bedanken. 2020 is voor veel mensen een moeilijk jaar. Het is het jaar van een wereldwijde pandemie: COVID-19. Tijdens deze pandemie kunnen we niet fysiek naar school. Ondanks de drukke agenda’s van de docenten hebben een aantal docenten tijd voor ons vrijgemaakt om feedback te kunnen geven. Ik wil dan ook Maartje Wegdam bedanken voor de feedback dat ik kreeg van haar Dit heeft mij doen beseffen dat mijn prins oude prins: ‘blonde lokken, blauwe ogen’ Niet paste in een bodypositive Kinderboek.

 

Ik wil Siebe de Boer en Juri Teijgeler ontzettend bedanken omdat zij tijd hebben vrijgemaakt (ondanks zij dit blok geen Seminar geven) om met een nieuwe blik naar mijn werk te kijken. Ik heb zoveel aan hun feedback, en gesprekken over mijn onderwerp gehad en zij hebben ervoor gezorgd dat ik mijn kinderboek naar een hoger niveau heb weten te tillen.

 

Daarbij ben ik super blij geweest met de feedback, de hulp en de tips van Sandrine Groot een hobbyist maar zeker een professional op het gebied van digital painting. Ik hoop dat ik ooit op haar niveau kom met mijn kunstwerken

 

En als laatst wil ik de communicatiespecialist Tessa bedanken voor het nakijken van mijn verhaal en het verhaal taal-technisch flink omhoog te krikken.

 

Marit Stolwijk
1714072
Project Seminar
Body positive prentenboek
24-03-2021