“Door mijn kledingstijl kan ik mijzelf uiten en kan ik mijn gevoelens kwijt”
SYNOPSIS
Stijl is een manier om te laten zien wie je bent zonder dat je hoeft te spreken. Iedereen heeft een eigen stijl en uit zich op de manier die hij wil. Er zijn veel verschillende manieren om jezelf te uiten en dat vind ik interessant. Van af jongs af aan wilde ik al mijn eigen kleding uitkiezen en op de middelbare school begon ik mijn eigen stijl te ontwikkelen. Wat ik heb gemerkt is dat dit niet altijd even makkelijk is door de vele vooroordelen die er zijn. Met dit seminar project is mijn doel om te onderzoeken of de stijl die iemand heeft gelijk staat aan de persoonlijkheid.
CONTEXT
Stijl is de keuze uit mogelijke formuleringen om een gedachte vorm te geven (Stijl, 2009). Dit gaat eigenlijk over schrijfstijl maar ik ben van mening dat dit ook kledingstijl goed omschrijft. Via kleding kan jij je persoonlijkheid laten zien. Maar is de stijl die jij hebt ook hoe jij bent als persoon? Dit sluit dan ook aan bij het onderwerp van mijn seminar project: stijl & expressie. Veel mensen durven zich niet te uiten hoe hij of zij willen. Rondom dit project hangt namelijk nog een stigma. Dit stigma wil ik doorbreken met dit project.
In dit onderzoek wil ik mij focussen op meiden tussen de 13 en de 30. Dit omdat in deze fase jezelf voor een groot deel ontwikkeld. Het sociale brein maakt een grote transformatie door vooral in de puberteit (“Het sociale brein van de puber”, 2012). Zelf kan ik mij goed inleven in deze doelgroep wat voor verbinding zorgt.
Het doel wat ik wil bereiken is dat mensen meer bewust worden en inzicht krijgen dat iedere stijl oké is. Ik hoop verschillende vooroordelen te ontkrachten en een inspiratie te zijn voor iedereen die op zoek is naar zijn eigen stijl.
METHODES
Om dit project tot een succes te brengen heb ik gebruik gemaakt van verschillende methodes. Denk hierbij aan deskresearch, fly on the wall en interviews (“CMD Methods Pack”, 2015). Door dit in te zetten ben ik erachter gekomen dat het vinden van je eigen stijl tijd kost. Ook heeft iedereen wel eens last gehad van vooroordelen van anderen mensen. Door middel van de interviews kon ik echt de diepte in gaan. Dit heeft voor veel antwoorden gezorgd. Dit was de best werkende methode.
In het begin wilde ik veel experimenteren met diverse middelen. Uiteindelijk heb ik gekozen voor fotografie. Het verhaal achter een foto interesseert mij. Door het stilstaande beeld maak je het verhaal zelf. Dit kan alle kanten op gaan en dat vind ik bijzonder.
CREATIEF PROCES
In het begin wist ik nog niet waar ik heen wilde gaan en welke middelen ik wilde gebruiken. Hierdoor ben ik als eerst gaan experimenteren met fotografie. Ik heb Loyce Buitink geïnterviewd en ben erachter gekomen dat zij een vrouwelijke, elegante stijl heeft. Zij is een lief persoon dat veel voor andere mensen over heeft. Daarnaast heeft zo ook een hele stoere kant. Veel mensen hebben een mening over haar. Ze wordt vaak overdreven, extra en een diva genoemd. Om dit goed in beeld te brengen zijn wij naar een parkeergarage gegaan voor een robuuste, industriële uitstraling. Uiteindelijk heb ik woorden toegevoegd om een statement te maken. Op deze manier zie je een duidelijk contrast. Mijn feedback hierop was heel goed. De boodschap achter de foto kwam goed over. Technisch gezien was de foto ook sterk.
Om verder te experimenteren ben ik gaan tekenen. Dit heb ik eigenlijk nooit gedaan maar het gaf mij wel rust en inspiratie. Ik zag dit als een nieuwe uitdaging. Hierin heb ik vooral geëxperimenteerd in verschillende tekenstijlen. Mijn feedback hierop was iets minder. Wat ik had getekend was stereotyperend en de gedachte erachter was ook minder sterk. Hierdoor heb ik tekenen laten vallen en ben ik gaan focussen op andere middelen.
Omdat ik goede feedback had gekregen op de foto’s die ik had gemaakt ben ik hiermee verdergegaan. Daarnaast wilde ik nog gaan experimenteren met video omdat mij dat interessant leek. Toen ben ik naar Renée Mantel gegaan. Zij heeft een uitgesproken stijl. Haar ben ik gaan fotograferen en filmen. Tijdens dit proces ben ik erachter gekomen dat film mij niet helemaal ligt. Doordat het bewegend beeld is, kon ik geen statement maken. Mijn eerste fotosessie met Loyce ging goed. Ik had het gevoel dat ik daar aan moest tippen. Hierdoor viel ik in herhaling en was ik niet tevreden over het eindresultaat
.
Video link:
https://youtu.be/CbLE_3q71W0
Doordat ik geen inspiratie meer had kwam ik vast te lopen. Om hieruit te komen heb ik gebrainstormd met verschillende mensen. Door dit gesprek ben ik erachter gekomen dat ik knopen moet door hakken en meer specifiek moest gaan zijn. Toen heb ik verschillende moodboards gemaakt en een spiegelreflexcamera geregeld. Mijn eindproduct stond vast; een magazine met fotografie.
Om mijn magazine vorm te geven heb ik nagedacht over de inhoud. Zo is de naam ontstaan, heb ik een storyboard gemaakt en ben ik ga nadenken over onderwerpen. De naam Stylze is ontstaan door de letterlijke betekenis om mensen te stijlen. Dit sluit aan op de vooroordelen die ik wil ontkrachten. Hierna ben ik bezig gegaan met verschillende uitstralingen van de covers. Mijn doel was om het opvallend te maken en te laten zien dat er een persoonlijkheid achter iemand zijn stijl zit.
Nu was het tijd om te fotograferen met de spiegelreflexcamera. De verschillende shoots waren ook om te testen hoe ik met de camera om moest gaan. Mijn doel was om een pakkend beeld te creëren waar de stijl centraal staat. De feedback was dat het goede beelden waren maar dat ik nog erg in mijn comfortzone bleef. De beelden mochten nog excentrieker.
In deze fotosessie wilde ik sterke beelden creëren die er uit zouden springen. Het idee erachter was om verschillende kanten te laten zien van het model en een contrast te geven met de locatie. Hierdoor hebben de foto’s diverse uitstralingen gekregen. Om tot dit eindresultaat te komen heb ik eerst hulp gevraagd aan een professional, Henk Buitink. Hij heeft mij verteld over hoe de camera werkt en mij uiteindelijk feedback gegeven over het eindresultaat. Dit was positieve feedback. De positionering was goed en het waren volgens hem echte cover beelden. Hij gaf nog als feedback om meer te letten op de focus van de camera. Daar mocht ik meer mee spelen.
CONCLUSIE
Dit seminar project heeft mij veel opgeleverd. Niet alleen ben ik meer achter mijn onderwerp te weten gekomen maar ik heb ook veel over mijzelf geleerd. De breedheid van dit project is aan de ene kant heel fijn maar aan de andere kant ook heel lastig. Je kan je nergens meer aan vasthouden en jij bent nu echt de baas over je eigen project. Ook moest ik soms een stapje terug doen om uiteindelijk weer voor uit te gaan. Al met al heeft het ervoor gezorgd dat ik meer vertrouwen in mijzelf ben gaan krijgen en dat ik mijn passie voor fotografie weer heb teruggevonden. Mijn uiteindelijke doel was om iets neer te zetten om trots op te zijn. Dit doel is behaald.
BRONNEN
CMD Methods Pack. (2015). Geraadpleegd van https://cmdmethods.nl
Het sociale brein van de puber. (2012). Geraadpleegd van https://books.google.nl/books?hl=nl&lr=&id=8oOEuYDWGM4C&oi=fnd&pg=PT5&dq=persoonlijke+ontwikkeling+puberteit&ots=kEk14WZD5m&sig=_7MhgpKm2m-MmSq88aPY13gCXGg&redir_esc=y#v=onepage&q=persoonlijke%20ontwikkeling%20puberteit&f=false
Stijl. (2009). Geraadpleegd van https://www.boeken.com/file/ebooksample/9789001843922_h1.pdf
Ylse Tichelaar
JDE-06
1758908