Microbuddy’s

Inleiding

Microben, ze zijn overal. Momenteel krioelen er ontelbare microben over je lichaam. In totaal telt je lichaam wel 10 keer zo veel microbencellen als menselijke cellen. Deze diertjes, bacterien, gisten en schimmels hebben veelal een slechte reputatie. Toch is dit vaak niet gegrond. Microben zijn namelijk super belangrijk. Ze houden je lichaam gezond, verwerken afval en zijn cruciaal in landbouw en de fermentatie van levensmiddelen. Zonder microben zouden wij niet bestaan. Binnen mijn seminar geef ik drie soorten microben de waardering die ze verdienen door ze weer te geven als knuffels met bijpassend voorleesboekje.

Context, scope & definitie

Het sleutelwoord van mijn seminar is waardering. De waarde en waardering die kinderen aan speelgoed toedienen heeft mij altijd al gefascineerd. Kinderen kunnen ontzettend loyaal blijven aan bepaald speelgoed en het antropomorfisch denkvermogen zorgt er voor dat het speelgoed bijna onvervangbaar wordt. Ik wil onderzoeken hoe mijn uitingen de beste kans krijgen deze waardering te ontvangen en een kind blij te maken.

De reden dat kinderen deze speciale band met een object opbouwen komt veelal doordat het object dient als transitioneel object. Dit transitioneel object wordt gekozen rond peuterleeftijd en helpt bij de overgang van een symbiotische relatie met de ouder op weg naar meer zelfstandigheid. Dit object heeft een zeer belangrijke invloed op zowel de emotionele en mentale ontwikkeling. Binnen mijn seminar is het doel is om uitingen te maken die optimaal geschikt zijn om de rol van transitioneel object te vervullen. Hiervoor zal mijn uiting dus zo aantrekkelijk mogelijk moeten zijn voor mijn doelgroep.

De kracht en invloed die een transitioneel object kan hebben wil ik inzetten om mijn doelgroep op jonge leeftijd te introduceren aan microben, en zo deze belangrijke ecologische groep in het zonnetje te zetten. Microben zijn in mijn mening vaak crimineel ondergewaardeerd, gestigmatiseerd en/of volledig genegeerd. Als je dit haaks op de rol zet die microben vervullen op vrijwel ieder gebied van het leven is dit eigenlijk bizar. Door een nieuwe generatie een positieve associatie met microben te bieden hoop ik dat over een langere tijd meer mensen net zo enthousiast zijn over deze fascinerende organismen.

Hoofdvraag en deelvragen

  • Hoe ontwerp ik een creatieve uiting die kinderen op een positieve manier introduceert aan de wereld van microben?
    • Aan welke eigenschappen moet mijn creatieve uiting voldoen om zo veel mogelijk kans te hebben om als transitioneel object te dienen? Hoe implementeer ik deze eigenschappen in mijn ontwerp?
    • Welke vaardigheden heb ik nodig om mijn creatieve uiting te realiseren? Hoe vergaar ik deze vaardigheden?
    • Hoe geef ik microscopisch kleine dieren weer in een manier die aansluit bij de eigenschappen van een transitioneel object?
    • Hoe moedig ik mijn doelgroep aan een band te vormen met mijn creatieve uiting?

Verwachting

Ik verwacht niet dat mijn creatieve uiting zeker wordt ontvangen als transitioneel object. Hiervoor zijn veel variabelen belangrijk, zoals de tijd waarin het transitioneel object wordt aangereikt. Jonge kinderen zijn onvoorspelbaar dus er kan nooit met zekerheid worden gezegd in welke mate er aan een object wordt gehecht. Mijn doel binnen de seminar is wel om een creatieve uiting te maken die kinderen gelukkig kan maken. Hiervoor vind ik het belangrijk dat minimaal een set van een knuffel en boekje volledig af is zodat ik deze weg kan geven wanneer mijn seminar is afgelopen.

Methode en proces

Al vroeg in mijn proces wist ik de weg die ik in wilde slaan met betrekking tot mijn doelgroep. Door mijn desk research naar kinderen en de manier waarop kinderen gebruik maken van speelgoed leerde ik dat kinderen die als peuter een transitieobject gebruiken hier een hele hechte band mee krijgen. Dit object, vaak een deken, pop of knuffel krijgt een bijzondere waarde in de ontwikkeling van het kind. Hierdoor onderscheid het zich van de vele andere soorten vervangbaar speelgoed. Het leek mij een ontzettende eer om als creatieve uiting een transitieobject te ontwerpen, zo groeide bij mij het idee om knuffels te maken.

Ik las over de eigenschappen die een knuffel aantrekkelijk maken. Het was dan ook van belang mijzelf af te vragen waar mijn knuffel aan moest voldoen om geschikt te zijn als transitieobject. De knuffel hoort een hoog ‘knuffelgehalte’ te hebben, een fijn formaat om vast te houden en een vriendelijk gelaat met proporties die overeenkomen met dat van kleine kinderen. Dit zag ik dan ook veel terug komen in mijn design pattern search, waarin ik keek naar de knuffels die momenteel veel verkocht worden. Wat mij opviel was dat er nog weinig creatieve keuzes worden gemaakt in de dieren die worden gebruikt als inspiratie voor de knuffels.

De afbeelding is een verzameling knuffels die de trends binnen knuffels benadrukt.
Een selectie knuffels binnen mijn pattern search.

Ik wilde hier graag met mijn knuffels verandering in brengen en ging op zoek naar voorbeelden van knuffels die anders waren. Wat mij interesseerde was knuffels van gekke of onbekende dieren, knuffels die niet gebaseerd zijn op dieren maar op gepersonifieerd eten of gebruiksvoorwerpen en knuffels die door hun lelijkheid charme hebben.

Een selectie bijzondere knuffels waar ik inspiratie uit heb geput.

Vanaf dit punt begon ik met het maken van mijn eerste schetsen. Ik had een aantal ideeën. Ik dacht aan knuffels van groentes, of aan knuffels die door gebruik van bijvoorbeeld klittenband helemaal gepersonaliseerd konden worden. Dit eerste was al veel gedaan en het tweede idee sloot niet helemaal aan bij mijn hele jonge doelgroep. Het idee wat wel bleef hangen was om knuffels te maken van dieren die wat meer liefde konden gebruiken. Een aantal voorbeelden zijn bijvoorbeeld heremietkreeft, de didelphis, de lamantijn, de blobvis en de sterneusmol.

Een selectie gemaakte schetsen van bijzondere diersoorten.

Het dier dat vooral mijn interesse trof was het beerdiertje, een microbe van ongeveer een halve millimeter groot. Niet alleen is het beerdiertje met zijn acht poten een bijzondere verschijning, het dier zelf is ook nog eens super interessant. Het beerdiertje heeft een bijzondere overlevingsmethode en kan zo extreme omstandigheden overleven. Het beerdiertje overleeft uitdroging, straling, zuurstofgebrek. Ze overleven het zelfs enige tijd in de ruimte. Dit (bijna) onverwoestbare organisme heeft hierdoor ontzettend veel bijgedragen aan de wetenschap. Waarom is dit geweldige diertje zo onbekend?

Ik was geïntrigeerd en wilde meer weten over microben. Zijn er nog meer belangrijke microben waar ik niets van af weet? Welke rol spelen microben in het dagelijks leven? Ik ging naar de plek waar al mijn vragen beantwoord zouden worden, Micropia, het museum over microbiologie. Hier leerde ik over het gigantische belang dat microben hebben op het ecosysteem. Het was een ontzettend leerzame ervaring die een grote impact heeft gehad op het proces van mijn seminar. Ik had eindelijk duidelijk welke vorm mijn seminar zou krijgen. Ik ging een knuffelreeks maken die kinderen een introductie bieden aan microben.

Foto’s gemaakt bij micropia.

Naast het beerdiertje hadden twee andere microben mijn aandacht gekregen, de watervlo en de huisstofmijt. De watervlo staat onderaan de voedselketen in beken en meren, hierdoor draagt hij het volledige ecosysteem en is hij van groot belang. De huisstofmijt heeft een hele slechte reputatie. Het diertje wordt vaak gezien als een probleem, als onhygiënisch. Niets is minder waar. De huisstofmijt is een ontzettend schoon diertje dat schilfers en ander vuil opruimt. De enige reden dat de huisstofmijt een probleem vormt is wanneer er sprake is van een allergische reactie. De drie dieren samen lichten drie kanten van het probleem uit. Microben zijn onbekend, ongewild of ondergewaardeerd. Onterecht als je het mij vraagt.

Ik sloeg mijn stoffen, garen en machinenaalden in en vroeg mijn tante om advies. Ze transformeerde haar logeerkamer tot een atelier en ik mocht plaatsnemen achter haar Singer. Ik had weinig ervaring achter de naaimachine maar het proces verliep verbazingwekkend natuurlijk. De methode die ik aanhield was voornamelijk trial and error. Met mijn tante brainstormde ik over de ideeën, die vervolgens in restmateriaal werden getest. Wanneer het gewenste resultaat bereikt was is het tijd om aan de daadwerkelijke knuffels te beginnen. Door dingen uit te proberen heb ik ontzettend veel technieken geleerd. Het stikken van elastiek, het inzetten van ogen, het boorduren van een glimlach. Het komt allemaal aan bod bij het maken van een knuffel. Tijdens het maken van de knuffels heb ik feedback ontvangen van klasgenoten en mijn doelgroep, aan de hand hiervan heb ik aanpassingen gemaakt


Een aantal vormtesten.

De patronen gebruikt voor de knuffels.


De uiteindelijke knuffels.

Ik wilde dat de knuffels overkomen als drie aparte onderdelen van het zelfde merk. Om dit gevoel te versterken heb ik labels ontworpen die ik bij de afwerking van de knuffels met de hand heb ingenaaid. Het doel van de labels is om meer cohesie te creëren en de knuffels aan te laten voelen als een volledig gerealiseerd product.

De ontwerptesten voor de labels.

 

Gedurende het maken van de knuffels bleef het idee om ondersteunende boekjes te maken terug komen. De unieke kwaliteiten die elk microbe bezit heeft veel potentie om verwerkt te worden in een kort kinderverhaal. Daarnaast is het een goede mogelijkheid om het transitieobject relevant te houden wanneer er wordt voorgelezen.

Voor het schrijven van de drie verhaaltjes heb ik deelgenomen aan een cursus creatief schrijven, dit heeft mij geholpen comfortabeler te worden met het vormen van verhalen. Verder heb ik de methodes aangehouden beschreven in het boek ‘Zo schrijf je een kinderboek.’ van Mireille Geus. De verhalen moeten 1 simpele verhaallijn bevatten. Schijf de verhaallijn in ongeveer 12 stappen op. De ideale hoeveelheid tekst is 50 woorden per bladzijde. Gebruik actieve zinnen en bedenk tijdens het schrijven bij de pagina een grote prent.

Voor de illustraties heb ik inspiratie gehaald uit verschillende illustratoren. Met name de illustraties van Dan Santat die de volledige pagina vullen, De bijzondere kleurthema’s van Taylor Barron en het gebruik van textuur in digitale illustraties van Lisa Wee. Hierin heb ik mijn eigen stijl toe proberen te voegen, met name in het ontwerp van de personages.

Mijn inspiratiebronnen voor de illustraties.

 
Een aantal van de door mij geschreven en geïllustreerde pagina’s.

Evaluatie en conclusie

Ik ben ontzettend blij met de uitkomst van mijn seminar. Ik heb veel nieuwe dingen geleerd. Het maken van de knuffels heeft er voor gezorgd dat ik vaardig ben achter een naaimachine. Ook was het een ontzettend goede oefening voor mijn probleemoplossend vermogen en het leren improviseren. Het schrijven van de verhalen was mijn grootste valkuil. Ik zie mijzelf als storyteller, maar pen en papier zijn niet mijn medium naar keuze. Ik was hier best onzeker over en moest hiervoor uit mijn comfortzone stappen. De schrijfcursus heeft mij hierbij veel geholpen. De illustraties waren een fijne afwisseling en familiariteit aan het einde van een project vol nieuwe ervaringen.

de toekomst

Ik zou graag willen uitbreiden op Microbuddy’s. Ik heb veel geleerd maar er is nog veel ruimte voor verbetering en een volgende iteratie. Ik zou dit willen doen met betere materialen en een strakker/e afwerking. Ook zou ik nieuwe microben aan de groep willen introduceren.Er valt nog ontzettend veel te leren over microben. Ik hoop dat mijn seminar hier aan bij kan dragen en dat ik mijn project kan overhandigen aan blije kinderen.

Literatuurlijst

Benson, E. (1/12/2006) Toy stories. Geraadpleegd op 21/1/2021 van: https://www.psychologicalscience.org/observer/toy-stories

Hekkenberg, A. (z.d.) Een krioelende massa van micro-organismen… Geraadpleegd op 16/2/2021 van: https://www.newscientist.nl/blogs/ontmoet-je-microben/

Klemenovic, J. (19/06/2013) How do today’s children play and with which toys?
Geraadpleegd op 23/1/2021 van: https://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.922.9885&rep=rep1&type=pdf

Krisch, J.A. (15/2/2018) The science of why kids love teddy bears and stuffed animals. Geraadpleegd op 23/1/2021 van: https://www.fatherly.com/health-science/science-kids-love-stuffed-animals-teddy-bears/

Microbiology society (z.d.) What is microbiology? Geraadpleegd op 24/02/2021 van:
https://microbiologysociety.org/why-microbiology-matters/what-is-microbiology.html

Micropia Artis (z.d.) Water bears or moss piglets. Geraadpleegd op 25/12/2020 van:
https://www.micropia.nl/en/discover/microbiology/water-bear/

Poelman, Y. ( 5/12/2017) Beerdiertjes zijn waarschijnlijk de meest mishandelde organismen op aarde.
Geraadpleegd op 8/1/2021 van: https://www.trouw.nl/nieuws/beerdiertjes-zijn-waarschijnlijk-de-meest-mishandelde-organismen-op-aarde~b88cf954/

Psychology today (15/07/2014) More than just teddy bears. Geraadpleegd op 23/1/2021 van: https://www.psychologytoday.com/intl/blog/the-guest-room/201407/more-just-teddy-bears

University of Southern California (z.d.) The importance of microbes. Geraadpleegd op 24/02/2021 van: https://dornsife.usc.edu/labs/laketyrrell/why-microbes-matter/#:~:text=They%20are%20found%20in%20every,and%20handle%20competitors%20and%20predators

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *