Premisse

Westerse Hip-Hop Album Covers met een oosterse (Japanse) twist.

Synopsis

Hip-Hop artiesten en Japanse artiesten die met elkaar samenwerken zijn vrijwel unieke gebeurtenissen tussen het Oosten en Westen. Bekende samenwerkingen die we kennen zijn die tussen onder andere Kanye West en Takashi Murakami. Takashi Murakami heeft zo de album cover voor Kanye’s album “Graduation” ontwikkelt, maar daarnaast ook die van het “KIDS SEE GHOSTS” project. Aan de hand van mijn expositie laat ik zien op welke manieren de kunststijlen van bekende Japanese kunstenaars ingezet zou kunnen worden voor het ontwikkelen van album covers voor Hip-Hop artiesten.

Inleiding

Dit project staat in het kader van Japanse kunstenaars en hun unieke kunststijlen, vanwege mijn interesse in muziek, ontwerpen en de Japanse cultuur. Ik maak zelf namelijk ook muziek en ontwerp mijn eigen album covers, daarnaast kijk ik ook graag naar anime en ik houd van verschillende Japanse gerechten. Ik kende vooraf alleen Takeshi Murakami, het leek me daarom ook goed om verder te kijken naar andere Japanse kunstenaars. Het leek mij interessant om onderzoek te doen naar de kunststijlen van verschillende Japanese kunstenaars en aan de hand van hun stijl een nieuwe album voor een reeds uitgebracht album te ontwikkelen. Dit project zal interessant zijn voor liefhebbers van muziek waaronder hip hop fans. En mensen die interesse hebben in de Japanse cultuur en kunst. Aan de hand van mijn Concept Diary zul je erachter komen hoe de Japanized album covers tot stand zijn gekomen. はじめましょう! (Laten we beginnen!)

Week 1 – 3

In de eerste drie weken ben ik vooral bezig geweest met het zoeken naar reeds bestaande album covers die gemaakt zijn door Japanse kunstenaars of die Japanse invloeden bevatten. Ik had deze allemaal in een document vastgelegd, zodat ik deze niet zou verliezen. Verder had ik onderzoek gedaan naar enkele Japanse kunstenaars, ik ben mij zo gaan verdiepen in het werk van de kunstenaars: Chiharu Shiota, Chiho Aoshima, Yoshitomo Nara, Mr., Takashi Murakami en Yayoi Kusama. Ik heb onder andere naar artikelen over hen gezocht en interviews bekeken waarin ze hun werkwijze uitleggen en vertellen waarom ze bepaalde dingen door middel van kunst uiten. Ik vond dit interessant omdat ik benieuwd was naar hun gedachte gang. Tenslotte heb een moodboard gemaakt van enkele Japanized album covers die reeds bestaan en deze gezet naast de kunstwerken van deze Japanese kunstenaars.

[Moodboard]

Daarnaast had ik ook geprobeerd om een soort van collage te maken van de verschillende album covers en deze te verwerken tot een nieuwe album cover / poster. Ik had hiervoor gebruik gemaakt van Adobe Photoshop. Dit was leuk om te maken, maar ik wist hierbij nog niet zo goed als ik hiermee echt verder wilde gaan. Als feedback kreeg ik ook exact dezelfde vraag. Ik besloot daarom om te vragen naar suggesties. 1 van de suggesties was om zelf de verschillende artstijlen van de Japanse kunstenaars uit te proberen.

[Collage]

Op een gegeven moment had ik besloten om te beginnen met het experimenteren van de verschillende artstijlen van de Japanse kunstenaars, ik heb hiervoor verschillende schetsen gemaakt in mijn Dummy. Het was niet altijd gemakkelijk om iets te tekenen dat de kunstenaar zou ontwerpen en dat is ookwel waar er een stukje uitdaging bij kwam kijken. Ik vond dit vooral leuk om te doen omdat ik hiervoor het gevoel begon te krijgen voor de verschillende artstijle van de verschillende Japanse kunstenaars.

[Schetsen in de artstijl van verschillende Japanse kunstenaars]

 

En tot slot had ik in deze fase gewerkt aan het Japanizen van Chinese kunstwerken in de kunststijl van Takashi Murakami. Ik had namelijk als feedback gekregen om eens te kijken als het misschien leuk is om Chinese kunstwerken in een Japanse artstijl neer te zetten. Dit leek mij wel een leuk experiment om uit te voeren.

[Chinese kunstwerken Japanized]

Week 4 – 5

In deze twee weken heb ik geluisterd naar drie albums van drie verschillende artiesten, bestaande uit: Paris Shadows’ “ONE NIGHT IN PARIS”. E-Dubble’s “Written Thursday” en Iann Dior’s “nothings ever good enough”. Ik heb voor deze drie albums gekozen omdat ze elk iets belangrijks voor mij betekenen. E-Dubble’s album beluisterde ik standaard tijdens het leveren van kranten. Ik kreeg nooit genoeg van zijn album. Door Iann Dior’s album maakte ik kennis met de genre Emo Hip-Hop, daarnaast was dit het eerste album dat ik van hem beluisterd heb. Paris Shadow is de laatste Hip-Hop artiest die ik live heb mogen zien optreden in Amsterdam. Ik heb zijn album “ONE NIGHT IN PARIS” meer dan 10 keer vanaf het begin tot eind beluisterd. Tijdens het beluisteren van deze albums heb ik per nummer aantekingen gemaakt naar welke woorden mij het meeste aanspraken. Ik zou deze namelijk vervolgens meenemen in het ontwerp proces voor de nieuwe album coverart. Ik kon niet altijd verstaan wat er gezegd werd omdat Engels niet mijn moedertaal is, maar ook omdat de artiesten af en toe op een hoog tempo rapt. Ik heb op die momenten gebruik gemaakt van de website Genius.com om de lyrics op te zoeken met de daarbij behorende betekenis. Vervolgens ben ik in mijn Dummy de eerste concepten gaat schetsen in mijn eigen stijl om een beeld te krijgen van hoeveel ruimte alles in beslag zou nemen. Vervolgens schetste ik een tweede en eventueel een derde versie in de stijl van de daarbij behorende Japanse kunstartiest. In de tweede stap ging ik met een zwarte stift over de met potlood getekende schetsen, hierdoor kwam het concept meer naar voren. In de derde en laatste stap kleurde ik de cover art in met crayons. Ik had als feedback gekregen dat deze er wel leuk uitzien, maar er hing nog wel een vraag over hoe ik hiermee verder zou gaan. Aan de hand van het ontvangen feedback, heb ik toen besloten om drie album covers digitaal te maken en deze vervolgens als een echte LP hoes te ontwikkelen.

[Paris Shadow’s “ONE NIGHT IN PARIS” Japanized]

[E-Dubble’s “Written Thursday” Japanized]

[Iann Dior’s “nothings ever good enough” Japanized]

Week 6 – 8

In week 6 tot en met 8 ben ik bezig geweest met het digitaliseren van mijn kunstwerken. Ik wist in eerste instantie niet zo goed wat de juiste manier zou zijn om dit te doen, dus ik had besloten om via YouTube naar een tutorial te kijken. ik creëerde de elementen eerst in Adobe Illustrator en vervolgens plaatste ik deze in Adobe Photoshop om hierin de achtergronden en teksten toe te voegen.  In Adobe Photoshop kon ik namelijk gemakkelijker een achtergrond creëren die geverfd lijkt te zijn, dan wanneer ik dit in Adobe Illustrator zou gaan doen. Ik heb in totaal drie verschillende album covers op dezelfde manier ontwikkeld, maar elk in de stijl van drie verschillende Japanse kunstenaars, namelijk: Takashi Murakami, Mr. & Yoshitomo Nara. Hieronder zie je alvast twee van de drie designs. Ik ben tijdens het schrijven van mijn concept diary nog bezig met het digitaliseren van de laatste.

[Paris Shadow’s “ONE NIGHT IN PARIS” in de artstijl van Mr.]

[Iann Dior’s “nothings ever good enough” in de artstijl van Takashi Murakami]

Betoog

Alle voorgaande inzichten brengen me bij het finale eindproduct, een expositie bestaande uit drie verschillende album covers van westerse Hip-Hop artiesten die ondergedompeld zijn in de kunststijl van drie verschillende Japanse kunstenaars. Door middel van het onderzoek naar de Japanse kunstenaars, de verschillende schetssessies en het digitaliseren ben ik tot de conclusie gekomen dat je met deze verschillende elementen hele vibrante album covers met een Japanse tint kunt ontwikkelen. Ik hoop dat we in de toekomst vaker het werk van Japanse kunstenaars terug zien in de vorm van album covers van Hip-Hop artiesten of artiesten van andere muziek genres.