Vanuit mijn eerste onderwerp, filmmuziek, is het veranderd naar Dies Irae. Toen ik een keer een analyse over filmmuziek had gekeken, hoorde ik de term voor de eerste keer. Dies Irae is een melodie dat al eeuwen oud is en vaak in film wordt gebruikt om een bepaalde spanning weer te geven. Soms is het maar een keer, maar soms zit het in de soundtrack verweven. Het zit met name in films, zoals The Shining of The nightmare before Christmas. Het is een melodie dat je niet snel in een romantische film tegen zou komen.

 

Het orginele stuk werd gebruikt in de katholieke kerk en gaat over het laatste oordeel. In de films waar de melodie is het een voorboden dat er iets ergs gaat gebeuren of is gebeurd.

 

Focus

Waar ik mijn focus op wil leggen is filmmuziek, maar ook om een moderne dies irae te maken. Er is een groot verschil als je kijkt naar hoe mensen toen dachten over wat er na het leven komt, dan nu. Iedereen heeft er een andere gedachte over, al is het wel iets wat altijd bij mensen heeft gespeeld.

Voor de presentatie van het research proposal heb ik een filmpje gemaakt, met eigen muziek, waar ik de dies irae op verschillende manieren heb gespeeld.

 

 

Feedback

Ik heb als feedback gekregen om te kijken naar existensialisme en andere mensen te vragen wat zij denken wat er na het leven komt.

 

Mijn eigen idee

Ik heb eerst mijn eigen idee opgeschreven en daarop weer een stukje muziek op gemaakt.

Het eerste stuk is blij. Blij dat de pijn weg is.

Het tweede stuk is verdrietig. Verdrietig dat ik de mensen in mijn leven niet meer zal zien.

Het derde stuk is trots. Ik denk dat als je dood bent nog soort van mee leeft met de mensen die je het meest dierbaar hebt en dat je de speciale momenten in hun leven nog soort van meekrijgt.