Week 6:

Tijdens de feedbacksessie op maandag, met Wietske, Sam en Marie, heb ik alle verschillende dagboek settingen laten zien. Wietske gaf aan weinig voorkeur te hebben wat betreft de verschillende settingen. Ze zei juist dat ze het interessant vond om misschien wel Corinne voor te laten lezen op verschillende plekken. Dit omdat zij destijds ook (vermoedelijk) op verschillende plekken in het huis zou hebben geschreven. Hiermee ben ik gaan experimenteren door middel van een korte montage van verschillende dagboek settingen en wat tussenshots op locaties.

Tijdens de les op woensdag kregen we geen feedback maar stonden presentaties op de planning. Hier baalde ik een beetje van, want ik had graag feedback gekregen over de verschillende dagboeksettingen. Echter, niet alle plekken voor de presentaties waren bezet dus ik greep mijn kans en heb een presentatie gegeven. Ik had niks voorbereid, maar ik wist wel welke vragen ik beantwoord wilde hebben en dat lukte prima. Voordat de docenten feedback gingen geven mochten eerst klasgenoten reageren. Manon vertelde dat het ze het een beetje chaotisch vond, steeds de wisselingen van de plek. Sanne gaf aan dat het haar prettiger leek als het steeds op dezelfde plek opgenomen zou worden en Nina was het er mee eens. Ze zij: het lijkt meer 1 geheel als je op dezelfde plek voorleest. Nu lijken het losse verhalen. Wietske gaf later aan dat ze zich kon vinden in de feedback van de klas en zei dat ik ook niet bang moest zijn om gewoon een keuze te maken en lekker moest gaan filmen.

Later in de week heb ik gewerkt aan de titel verschijning vanuit de brief. Ik wist al dat de klas dit mooi vond, maar ik was zelf nog niet helemaal tevreden. Het ging allemaal heel recht en strak en niet speels en dat wilde ik veranderen. In plaats van de rechte lijn die de woorden uit de titel eerst volgde heb ik hier een ronding in aangebracht, zodat ze als het ware om elkaar heen draaide tot hun eindvorm en dit vond ik gelijk beter. Toen ik dit aan Sam liet zien was hij het hier mee eens. Hij zei: “Het is niet meer zo houterig en veel prettiger om naar te kijken”.

 

*** Kerstvakantie ***

 

Week 7:

Deze week stond in het teken van het groenlicht moment. In de kerstvakantie heb ik alles gefilmd en ben ik begonnen met het monteren. Op maandag moest ik mijn groenlicht-presentatie geven. Gelukkig kreeg ik groen, maar wel werd er aangegeven dat ik nog heel veel moest doen. Ik liet namelijk steeds een iteratie van de eerste scene zien, qua storytelling had ik nog weinig laten zien. Toen dit gezegd werd kon ik mezelf wel voor m’n hoofd slaan, wat dom van me. Tuurlijk had ik juist tijdens het groenlicht moment even een andere scene moeten laten zien, want ik had alles al gefilmd.

De rest van de week ben ik bezig geweest monteren, muziek maken en later ook nog ondertitels maken, omdat mijn eigen stem in de documentaire niet goed te horen is. Later, waarschijnlijk in week 8, zal ik hier mee aan de slag gaan. Mijn prioriteit was echter de montage af hebben (van de eerste versie in ieder geval) zodat ik hier in week 8 feedback kon ontvangen. Ik heb een paar shots opnieuw moeten maken, omdat ik niet helemaal tevreden was. Uiteindelijk heb ik meerdere mensen de eerste versie eind week 7 al laten zien en gevraagd om hun mening. Iedereen vond dat de verschillende scenes duidelijk en logisch in elkaar overliepen. Dat vond ik fijn om te horen, want dat was hetgeen ik me het meeste druk om maakte. Ik vond het zelf ook logisch, alleen wist niet hoe anderen die niet zo in het maakproces zaten dit zouden ervaren.

Tot slot heb ik een vriend de documentaire laten zien, om te achterhalen of in de dagboeksetting duidelijk was dat het een dagboek van vroeger is. Dit wordt namelijk in de documentaire niet expliciet vermeld en iedereen uit de klas wist al over de wisselwerking tussen dagboek en scenes “in het nu”. Om zeker te weten dat dit duidelijk was heb ik die vriend een stukje uit de docu laten zien zonder er iets bij te vertellen en hem achteraf gevraagd of hij kon vertellen wat hij gezien heeft. Hij gaf aan dat hij een herinnering van vroeger hoorde (duidend op de dagboeksetting) en de scene bij Voorstonde gaf hij dat dat meer over nu ging, niet voorgelezen en wat spontaner. Hij zei ook dat het stilzitten en voorlezen uit de map bijdraagt aan het idee van een herinnering van vroeger, tegenover het vertellen en staan en meer bewegende beelden op de buiten-scenes.