Methode/materiaal
23-04-2021
Om er achter te komen wat ik allemaal met de alg kon ben ik begonnen met experimenteel oriënterend materiaal onderzoek. Hiervoor heb ik eerst zelf draadalgen uit de sloot ‘gevist’. Vervolgens heb ik deze draadalgen laten drogen over en op verschillende structuren. Mijn idee was om de alg als een soort stof te zien. Ik verwachte dat de alg een ‘harde’ laag zou vormen als een soort papier.
Ook heb ik foto’s genomen met een macrolens om te kijken hoe alg er van dichtbij uitziet.
Verder heb ik geëxperimenteerd met hoe de alg er uit ziet als die rauw gegeten zou worden.
26-04-2021
Nadat de draadalgen waren gedroogd heb ik ze gefotografeerd en bestudeerd op uiterlijk en sterkte. Hieruit bleek dat de draadalg, zodra die droog is, zeer fragiel wordt en snel afbrokkelt.
Omdat de draadalgen zo fragiel en droog zijn besloot ik er ‘pigment’ van te maken door de alg fijn te malen en met verschillende oplosmedia te mengen. Hiermee wilde ik een soort ‘inkt/verf’ creëren. Ik heb gekeken naar of er verschil zit in de kleur en textuur van de ‘inkt’ over verloop van tijd.
Uit dit experiment bleek dat draadalg, als het gedroogd is, gebruikt kan worden als pigment voor inkt/verf. Door het draadalg poeder ongeveer 10 minuten in isopropyl alcohol te leggen geeft het optimaal zijn kleur af. Echter gaat door dit oplosmiddel de textuur verloren en vlekt het nog al. Water als oplosmiddel is gelijk bruikbaar en zorgt voor een wat ‘kalk achtige’ structuur. Het mengsel met witte niet dekkende acryl zorgt ervoor dat de kleur minder verzadigd is en wat ‘grijzer’ wordt, het geeft daarbij ook een extra ‘kalk achtige’/zanderige textuur.
Omdat ik vooral bezig wilde zijn met het maken en vormen van alg heb ik dit experiment achterwegen gelaten en ben ik door gegaan met het zoeken naar een alg die makkelijker vormbaar is en minder snel breekt.
30-04-2021
Een ander alg die je in de supermarkt kan kopen is zeewier. Daarom heb ik zeewier bladen gekocht in de supermarkt en deze vervolgens op soort gelijke manier gedroogd als de draadalg. Hiervoor moest ik wel eerst het zeewier in water leggen.
Deze soort alg is makkelijker te gebruiken bij het maken van vormen. Als het droog is wordt het weer net zo hard als dat het was voordat het werd nat gemaakt.
Conclusie
De draadalg geeft het ‘mooiste’ effect als het nat is en er licht doorheen schijnt. Dit effect treed alleen op in een grote plas water met lichtinval in de juiste hoek. Zodra de draadalg droog is verliest het die kwaliteit en wordt het bros en breekbaar.
Het feit dat het zeewier buigbaar/maakbaar wordt als het nat is bied mogelijkheden om flexibele dingen als kleding te maken.
Draadalg poeder kan gebruikt worden als pigment voor inkt en verf en kan aan de hand van het oplosmedium verschillende texturen en kleuren aannemen.
Reflectie
De draadalg is plakkerig en slijmerig tegelijkertijd, dit maakt het materiaal lastig om mee te werken. Vooral als het opdroogt wordt het extra plakkerig.
De zeewier bladen zijn makkelijker te gebruiken, maar ook plakkerig en slijmerig. De kleur van het zeewier is alleen minder fel en uitgesproken.
De algen van dichtbij zien er vervreemd uit, er opent zich een soort nieuw universum van visuele stimuli.
Voor de volgende keer ga ik kijken of ik de zeewier bladen kan vormen tot een kleding stuk door ze aan elkaar te naaien. Ook ga ik lampjes maken van de al gedroogde zeewier opdroogsels om te kijken hoe het licht interacteert als het in een zeewier zit.